Rankiem 1 lipca 1975 roku 16-letnia Betty Belt wybrała się na przejażdżkę rowerową po wiejskiej miejscowości Cranbury Road (Maryland), gdzie mieszkała i nigdy nie wróciła do domu. Trzy tygodnie później, 21 lipca rozłożone ciało wysokiej na 5 stóp dziewczyny o brązowych włosach i oczach znaleziono w gęstych zaroślach pośrodku lasu. Licealistka została zidentyfikowana na podstawie dokumentacji medycznej.
Jej tata Robert zeznał, że ostatni raz widział córkę ubraną w niebieskie dżinsy i koszulę, kiedy mijała go na rowerze jak wracał z pracy do domu na lunch. „Wokół kostek dziewczyny były owinięte niebieskie dżinsy, a podobną niebieską koszulę znaleziono w pobliżu. Betty była ubrana tylko w stanik i majtki”– fragment artykułu z 23 lipca 1975 roku. Rower, buty i torebkę nastolatki znaleziono tego samego dnia, aż dwie mile od miejsca zlokalizowania jej ciała. Sekcja zwłok wykazała, że przyczyną śmierci było pęknięcie czaszki. Nastolatka doznała także rozległych złamań szczęki oraz została zgwałcona.
Chociaż ta zbrodnia miała miejsce prawie 44 lata temu, nadal prowadzone jest aktywne śledztwo. Prokuratura pilnie pracuje nad zamknięciem tej sprawy, mając nadzieję, że pojawi się ktoś, kto przedstawi informacje prowadzące do identyfikacji i aresztowania, tego który odebrał życie młodej dziewczynie. Przez lata istniało kilka teorii na temat tego, co stało się z Betty. Między innymi spekulowano, że jej śmierć była związana z działalnością jakiegoś kultu. Sądzono także, że umówiła się na randkę z kimś, kto zamiast miłym młodzieńcem okazał się brutalnym mordercą.„Nie ma mowy, żeby Betty wsiadła do samochodu z nieznajomym. Nie była dziewczyną, która jeździłaby autostopem. Nie zrobiłaby tego. Ktoś musiał ją porwać. Nie ma mowy, żeby poszła z kimś z własnej woli zostawiając torebkę i buty. Która nastolatka chodzi bez torebki i butów?”– mówiła przyjaciółka zamordowanej. Inni bliscy twierdzili podobnie. Z ich opowieści wynika, że Betty była porządną dziewczyną, dobrą uczennicą z aspiracjami i wielkimi nadziejami na przyszłość. Tak jak rówieśniczki interesowała się chłopcami i wszystkimi normalnymi rzeczami adekwatnymi do jej wieku. Obszar w którym mieszkała nastolatka w ówczesnym czasie był społecznością wiejską z dużą ilością lasów. Podczas gdy w okolicy mieszkało niewiele dzieci, to właśnie las stanowił dla nich plac zabaw. Nikt wtedy nawet nie myślał o niebezpieczeństwie.
Barbara Dipierro, która dorastała tam gdzie Betty, zgłosiła się na policję, po tym jak cztery lata temu zapoznała się z historią zamordowanej za pośrednictwem jednej z grup na Facebooku. Kobieta opowiedziała o tym co przydarzyło jej się latem 1975 roku gdy miała 8 lat. „Jeździłam ulicą na rowerze, gdy jakiś mężczyzna próbował mnie zepchnąć z drogi. Zatrzymał samochód i prosił bym pojechała z nim w piękne miejsce gdzie zrobi mi zdjęcia takie jakie mają modelki. Bardzo się wystraszyłam i zaczęłam czym prędzej uciekać. Mimo iż minęło tyle lat, do dziś widzę go w swoim umyśle. Mógł mieć 30-40 lat, nie był wysoki i prowadził mały samochód wypełniony pudełkami kobiecych wkładek higienicznych. Nie mam pojęcia czy mężczyzna, którego spotkałam ma związek ze śmiercią Betty, ale nasze spotkanie miało miejsce w to samo lato, kiedy odebrano jej życie.”
Ta pierwsza z być może cennych wskazówek jest nadal badana przez policję, która oczekuje odzewu innych osób, które być może spotkały na swej drodze tego tajemniczego mężczyznę.
