Chociaż w czasach współczesnych, podróżowanie autostopem nie należy do najbezpieczniejszych form przemieszczania się, w latach 70- tych było to zjawisko bardzo popularne. Z najłatwiejszego i najtańszego środku transportu korzystali przede wszystkim studenci. Niestety nie każdy z kierowców miał dobre intencje o czym przekonało się wiele dziewcząt i młodych kobiet z Santa Rosa w Kalifornii.
Kim
6 marca 1972 roku dwóch nastoletnich chłopców jeździło na motocyklach, kiedy zdecydowali się zrobić przerwę w pobliżu strumienia w Santa Rosa. To właśnie wtedy natrafili na zwłoki 19- letniej studentki, która została zrzucona z nasypu wprost do rzeki. Ofiara miała związane kostki i nadgarstki, została zgwałcona i uduszona. Jej śmierć była jednak długa i bolesna. Autopsja wykazała, że morderca podduszał ją sznurem przez około 30 minut. Z ciała udało się pobrać nasienie, a na miejscu znaleziono pojedynczy złoty kolczyk, oraz odcisk buta umiejscowiony na samym szczycie nasypu, co wskazywało, że napastnik poślizgnął się podczas zrzucania ciała.
Kim Wendy Allen była po raz ostatni widziana dwa dni wcześniej, kiedy około godziny 17:20 próbowała złapać stopa. Chociaż zdawać by się mogło, że była ona pierwszą ofiarą mordercy autostopowiczek, została ona jako pierwsza odkryta…
W momencie zaginięcia Kim miała ze sobą wiele rzeczy: 19-funtową beczkę sojową z czerwonymi chińskimi znakami, duży plecak z aluminiową ramą w kolorze pomarańczowym, pojedynczą wsuwkę z tworzywa sztucznego w kolorze złotym, beżowy płaszcz długości trzech czwartych, niebieską spódnicę w kwiaty do kostek, niebieskie dżinsy, owalny turkusowo-srebrny pierścionek, naszyjnik wykonany z drewna, mchu, muszli, guzików, eukaliptusa, nasion i wodorostów, niebieską słomkową torbę, torebkę z zielonego materiału z indyjskim wzorem, oraz dwie książeczki czekowe. Odnaleziono tylko beczkę i plecak. 24 marca, książeczki czekowe zostały złożone w skrzynce pocztowej naprzeciwko Urzędu Pocztowego w Kentfield. Na jednej z nich zabezpieczono odcisk palca, jednak nigdy go nie zidentyfikowano.
Yvonne i Maureen
Jako pierwsze zaginęły 12- letnia Yvonne Weber i jej 13- letnia koleżanka Maureen Sterling. 4 lutego 1979 r. Dziewczynki udały się stopem na lodowisko, jednak zamiast jazdy na łyżwach wybrały spędzanie czasu w parku, w towarzystwie czterech starszych chłopców. Po raz ostatni widziano je o godzinie 21:00, jak próbowały złapać stopa do domu. Ich szczątki znaleziono dopiero dziesięć miesięcy później i tak jak w przypadku Kim, zostały one zrzucone z nasypu przy jezdni.
Szczątki zostały wysłane do laboratorium w Arizonie, jednak antropolog nie był w stanie określić przyczyny śmierci. Z uwagi na fakt, że kości były porozrzucane po nasypie, nie udało się nawet ustalić które należały do Yvonne, a które do Maureen. Dziewczynki zostały ostatecznie zidentyfikowane dzięki naszyjnikowi z pereł i złotemu kolczykowi. Zostały pochowane w jednym grobie na lokalnym cmentarzu w Santa Rosa. W tym czasie miasto było już w panice. Ciała poszukiwanych od miesięcy nastolatek odnaleziono, a media nagłaśniały zaginięcie kolejnej…
Lori
Zaginięcie 13-letniej Lori Kursa zostało zgłoszone przez jej matkę 11 listopada 1972 r. Z uwagi na to, że wcześniej dziewczyna niejednokrotnie znikała z domu, zgłoszenie potraktowano jako ucieczkę, tym bardziej, że do około 20 listopada, zgłaszano jej obserwacje w Santa Rosa.
14 grudnia, para spacerująca wzdłuż Calistoga Road, natknęła się na porzucone w rowie, zamarznięte ciało Lori. Sekcja zwłok wykazała, że dziewczyna nie żyła od co najmniej dwóch tygodni. Nie odnotowano oznak napaści seksualnej, ale Lori miała złamany kark. Uraz nastąpił prawdopodobnie podczas próby ucieczki, kiedy wyskoczyła z jadącego pojazdu.
Po opublikowaniu tej przykrej wiadomości w mediach, z policją skontaktował się świadek, który 4 bądź 5 grudnia, widział dziewczynę przypominającą Lori. Według mężczyzny łapała ona stopa, kiedy zatrzymała się przy niej biała furgonetka. Wybiegło z niej dwóch mężczyzn i wepchnęło ją na tył auta. Jeden z nich miał mieć afro, a bok furgonetki był wgnieciony. Prawdopodobnie był to ford. Następnie samochód ruszył na północ, w górę Calistoga Road.
Carolyn
14-letnia Carolyn Nadine Davis uciekła z domu 6 lutego 1973 r. – podobnie jak jej poprzedniczka była znana z częstych ucieczek i podróży autostopem. Jej zaginięcie zgłoszono dopiero oficjalnie 15 lipca, ponieważ do tego czasu utrzymywała regularny kontakt z babcią. Ostatni raz widziano ją łapiącą stopa w pobliżu autostrady 101 – czyli tam gdzie znaleziono wszystkie ciała. Zwłoki Carolyn odnaleziono 31 lipca, zaledwie 100 metrów od miejsca, w którym odnaleziono szczątki Yvonne i Maureen. Dziewczyna zginęła okołu 2 tygodni przed odnalezieniem. Nie udało się ustalić czy została zgwałcona, ale co najbardziej zaskakujące w tym przypadku to fakt, że przyczyną śmierci było zatrucie strychniną. Ze względu na rozkład ciała nie udało się ustalić czy trucizna została podana doustnie czy wstrzyknięta, ale niewątpliwe była to śmierć długa i bolesna.
Theresa
Najstarszą ofiarą seryjnego mordercy, który polował w pobliżu autostrady 101, była Theresa Walsh, 23- letnia matka, 2- letniego Danran’a. Kobieta mieszkała na co dzień w Zuma Beach w Malibu w Kalifornii, a po raz ostatni widziano ją 22 grudnia 1973 roku, po tym, jak udała się by złapać stopa do Mirandy, chcąc odwiedzić rodzinę na święta. Kiedy nie dotarła do 31 grudnia, jej mama zgłosiła zaginięcie, nie wiedząc jeszcze, że ciało jej córki zostało znalezione 3 dni wcześniej. 28 grudnia, na ukryte pod kłodą zwłoki, natknęła się dwójka kajakarzy.
Theresa Walsh była najbardziej makabrycznym podbojem mordercy. Została związana, zgwałcona, torturowana i uduszona sznurkiem do bielizny, zanim została wrzucona do rzeki Mark West Creek. Została zidentyfikowana tydzień później na podstawie odcisków palców. Biuro szeryfa hrabstwa Sonoma zebrały nagrodę w wysokości 9500 dolarów za wszelkie informacje dotyczące śmierci Theresy. Pieniądze z nagrody nie zostały odebrane.
Jane Doe
Minęło kilka lat zanim odnaleziono kolejne szczątki. Szczątki, których po dziś dzień nie udało się zidentyfikować. Pewnego lipcowego dnia w 1979 r. W wąwozie przy Calistoga Road wędrowcy odkryli szczątki nazwane później Calistoga Jane Doe. Z uwagi na fakt, że znaleziono je w odległości 90 metrów od miejsca w którym 7 lat wcześniej znaleziono ciało Lori, założono, że jest to dzieło tego samego mordercy. Dodatkowo ofiar cierpiała na złamanie kręgów i ręki, prawdopodobnie była naga, ponieważ nie znaleziono przy niej żadnych elementów garederoby, a jedynie metalową puszkę po wiśniowych cukierkach z soczewką kontaktową w środku i resztki worka na pranie. Badania wykazały, że ofiara miała od 16 do 21 lat, brązowe lub kasztanowe włosy i kiedyś doznała złamania żebra.
Szyja Jane Doe została wielokrotnie przewiązana nylonową linką, zupełnie tak jak w przypadku Theresy Walsh. Początkowo podejrzewano, że Jane Doe to Jeanette Kamahele, ale testy DNA, które zostały wykonane w 2009 roku, wykluczyły taką ewentualność.
Jeanette
20- letnia Jeanette Kamahele zniknęła na dobre 25 kwietnia 1972 roku, około 9:00 rano po tym jak złapała stopa na autostradzie 101. Zgodnie z obserwacjami świadka, wsiadała do wyblakłego brązowego pick-upa Chevroleta z lat 1950, wyposażonego w drewnianą obudowę. Prowadził go biały mężczyzna w wieku 20-30 lat o jasnobrązowych włosach w stylu afro. Zaginięcie kobiety zostało ogłoszone tej samej nocy przez współlokatorkę. Według relacji jej przyjaciół Jeanette była odpowiedzialna i takie incydenty jej się nie zdarzały. Ojciec zaginionej przyleciał do Kalifornii prosto z Japonii, jednak wrócił do domu z pustymi rękami. Jego córki nigdy nie odnaleziono.
Kerry i Francine
15- letnia Kerry Graham i 14-letnia Francine Trimble,obie z Forestville w Kalifornii, zaginęły w grudniu 1978 r. Kiedy udały się do centrum handlowego w Santa Rosa, aby kupić prezenty świąteczne dla swoich przyjaciół i rodziny. Kiedy nie wróciły do swoich domów, a ich bliscy zgłosili zaginięcia, początkowo podejrzewano, że dziewczęta uciekły. Jednak obawy wzrosły, gdy okazało się, że Francine, która dopiero co przeszła operację wyrostka, pozostawiła swoim pokoju, zlecone leki.
W dniu 8 lipca 1979 r. W płytkim grobie na nasypie w lesie Stanowym Jackson w hrabstwie Mendocino w Kalifornii znaleziono szczątki. Obie ofiary były związane taśmą klejącą i zakopane w plastikowych workach. Zidentyfikowano je dopiero w 2015 r. I uważa się, że one również padły ofiarami seryjnego mordercy z Santa Rosa.
Kim jest morderca z Santa Rosa?
Nawet jeśli sprawa po tylu latach pozostaje nierozwiązana, podejrzanych było wielu. Wśród najbardziej „znanych” znajdujemy min. Zodiakalnego Zabójce oraz Ted’a Bundy’ ego, chociaż wiadomo było, że w czasie zaginięć młodych kobiet, nigdy nie opuścił stanu Waszyngton. Jeśli chodzi o Zodiakalnego Zabójcę, wysunięto teorię, że niektóre z jego późniejszych listów, zawierały znaki podobne do tych, znalezionych na beczce noszonej przez Kim Allen w dniu jej śmierci.
Podejrzewano także Arthur’a Allena, człowieka, który według niektórych był samym Zodiakiem. Na kilku ciałach ofiar Santa Rosa znaleziono sierść wiewiórki. W tamtym czasie Allen nie tylko mieszkał w Santa Rosa, ale także podobno zajmował się wiewiórkami, co było jego hobby. Testy DNA z początku XXI wieku nie mogły dopasować Allena do żadnego z odcisków pobranych z miejsca zbrodni Zodiakalnego Zabójcy.
Kolejnym podejrzanym był 41- letni Fredric Manalii, który 24 sierpnia 1976 r. Zginął w wyniku czołowego zderzenia na autostradzie. Wtedy też znaleziono wśród jego rzeczy, sadomasochistyczne rysunki, przedstawiające Kim Wendy Allen.
Dziś te tragiczne sprawy pozostają nadal nierozwiązane, ale nigdy o nich nie zapomniano.
Autor, Dorota Ortakci