Josephine i Yoyce miały udać się do biblioteki, Kynande podobno zniknęła w sklepie, natomiast Evan miał wsiąść wraz z matką do samochodu prowadzonego przez nowego partnera kobiety. Prócz tego, że te wszystkie dzieci są zaginione, najpewniej zostały one zamordowane przez swoich bliskich.
Josephine i Yoyce Cogburn
Norman, Oklahoma– 16- letnia Josephine, która na co dzień używała swojego drugiego imienia- Yvette, zniknęła wraz ze swoją 15-letnią siostrą Yoyce 10.02.1983 r. Nastolatki mieszkały w domu tymczasowym u przyjaciela rodziny i to właśnie on zgłosił ich zaginięcie. Tamtego dnia siostry miały wyjść do biblioteki i już nie wróciły. Teorię o ucieczce szybko wykluczono, ponieważ dziewczynki zostawiły w domu wszystkie swoje rzeczy osobiste oraz oszczędności.
W 1968 r. Ojciec dziewcząt zginął w wypadku samochodowym. Josephine była wtedy niemowlęciem, a jej matka była wówczas w ciąży z Yoyce. Po jej narodzinach kobieta oddała obie córki dziadkom ze strony ich ojca. Trzecia, najstarsza dziewczynka trafiła do babci ze strony matki.
Siostry zjednoczyły się ponownie w 1975 r. Po tym jak ich matka po raz drugi wyszła za mąż. Małżeństwo nie trwało jednak długo. Kobieta wyrzuciła swojego męża z domu, pod zarzutem, że molestował jej córki. Ostatecznie w 1983 r. Nastolatki trafiły pod skrzydła przyjaciela rodziny, który uzyskała nad nimi tymczasową opiekę. Wszystko za sprawą tego, że matka całkowicie nie radziła sobie z wychowaniem córek, które przechodziły okres buntu. Podejrzewa się, że w chwili zniknięcia obie miały związek z narkotykami.
Ich najstarsza siostra sądzi, że Josephine i Yoyce zostały zamordowane przez tego kto sprawował nad nimi opiekę. W połowie września 1983 r. Josephine wyznała jej, że Joyce i opiekun wdali się w romans, który on potraktował bardzo poważnie. Dla 15- latki była to jednak tylko zabawa i wkrótce znalazła sobie innego chłopaka. Najstarsza siostra zasugerowała policji, że w zazdrości i gniewie zabił je obie. Ponadto nigdy nie zwrócił rzeczy osobistych dziewczynek, rodzinie, chociaż wielokrotnie o to prosili.
Mężczyzna był kilkukrotnie przesłuchiwany przez policję i nigdy nie został uznany za podejrzanego w sprawie zaginięcia sióstr. Utrzymywał swoją niewinność, twierdził, że dziewczynki wyszły po książki i zgodził się na test na wariografie.
Kynande Bennett
Whiteville, Karolina Północna- Matka czterolatki, Vartasha zgłosiła zaginięcie córki 29 września 2002 r. O godzinie 17:00. Według kobiety córka zniknęła podczas wspólnych zakupów w sklepie K-Mart. Początkowo twierdziła, że dziecko zniknęło w przejściu sklepu, ale później zmieniła swoją historię i powiedziała, że weszła do sklepu i myślała, że córka cały czas idzie za nią, ale kiedy się odwróciła zorientowała się, że Kynande nigdzie nie ma.
Nikt jednak nie pamiętał, aby tamtego dnia widział dziecko z matką w sklepie. Dziewczynki nie zarejestrował także monitoring. Śledczy zwrócili także uwagę, że w samochodzie nie było nawet fotelika samochodowego, a kiedy go przeszukali, nie znaleźli ani jednego śladu przemawiającego za tym, że kiedykolwiek podróżowało nim małe dziecko.
W trakcie śledztwa z policją skontaktował się świadek, który widział dziewczynkę na trzy dni przed jej zniknięciem. Miała mieć posiniaczoną rękę, a kiedy zapytał co jej się stało, odparła, że mama jej to zrobiła. Świadek skonfrontował się z Vartashą, która miała zagrozić, że Kynande dostanie jeszcze większe lanie za to, że się skarży. Inny świadek doniósł, że widział na ciele dziecka sine pręgi, które mogły zostać zadane pasem bądź kablem.
Nie dało się także nie zauważyć, że rodzice wcale nie byli zainteresowani dochodzeniem prowadzonym w sprawie ich córki. Ani razu nie zadzwonili na posterunek, aby zapytać o postępy w śledztwie. Kobieta nie przeszła także testu na wariografie, a ojciec dziewczynki Eddie, odmówił poddania się badaniu.
Z uwagi na okoliczności, śledczy szybko zdobyli nakaz na przeszukanie posiadłości, w której mieszkała dziewczynka. Przeszukano także pojazdy i pobrano próbki śliny i krwi od obojga rodziców. Przeszukanie domu ujawniło, że został on dokładnie „odkażony” wybielaczem, którego woń nadal była wyczuwalna w powietrzu. Vartasha stwierdziła, że sprzątała mieszkanie w ramach przygotowań do nadchodzącej inspekcji Urzędu Mieszkalnictwa, ale śledczy uważają, że próbowała zatuszować ślady popełnionego przestępstwa. W rezydencji znaleziono także plamy transferowe, które pochodzą z rozbryzgu płynów ustrojowych, w tym krwi. Ponadto Vartasha i Kevin używali czasu przeszłego, gdy rozmawiali o Kynande, co oznaczało, że wierzyli, że już nie żyje, a do tego wyrzucili część jej zabawek i ubrań.
W 2003 r. Rodzice Kynande zostali aresztowani i oskarżeni o zabójstwo córki. Zarzuty przeciwko Kevinowi zostały wycofane w październiku 2005 r. a do aktu oskarżenia Vartashy w grudniu dodano dodatkowe zarzuty tj: bezprawne zaniedbanie dziecka i zadanie mu poważnych obrażeń cielesnych.
Vartasha utrzymywała swoją niewinność na procesie i zeznawała we własnej obronie, stwierdzając, że nigdy nie skrzywdziła Kynande. Mimo tego w lutym 2006 r. Została skazana na 20 lat więzienia.
Evan Chartrand
Holtville, Alabama– 15- letni Evan miał problemy zdrowotne, które wymagały częstych wizyt lekarskich i leków na receptę. Miał zaplanowany także termin operacji, jednak nigdy się na niej nie pojawił, ponieważ 29 maja 2017 r. Zniknął wraz ze swoją 43- letnią mamą, Susan Osborne i dwoma psami. Rodzina Susan, która mieszkała poza stanem, zgłosiła zaginięcie kobiety po dwóch miesiącach bezskutecznych prób skontaktowania się z nią.
Dwa ukochane psy Susan zostały później znalezione w schronisku. Okazało się, że zostały do niego anonimowo podrzucone 12 czerwca. Kiedy policja udała się do domu Evana i Susan otworzył im mąż kobiety. Weteran sił powietrznych, Jerry Osborne, był drugim mężem Susan, a ich małżeństwo trwało 4 lata. Mężczyzna wyjaśnił, że 29 maja Susan oznajmiła mu, że odchodzi. Niedługo później podjechał po nią jakiś mężczyzna. Evan pojechał z mamą. W domu została córka pary .Owy mężczyzna, który zabrał kobietę i jej syna miał przyjechać następnego dnia i zabrać część mebli i rzeczy osobiste Susan i Evana. Jej samochód pozostał jednak na miejscu.
Rodzina kobiety nigdy nie uwierzyła w wersje, że ta mogła by porzucić córkę.
Krótko przed zniknięciem Susan odkryła, że przed ślubem jej mąż pracował jako pan do towarzystwa, reklamując swoje usługi w internecie. Dowiedziała się o tym zupełnie przypadkowo, kiedy zobaczyła w internecie reklamę z nagą sylwetką mężczyzny. Co gorsza, Jerry nie świadczył usług kobietom, ale mężczyznom… Rozpoznała go po tatuażach. Susan zwierzyła się z tego swojej przyjaciółce przez e-mail, prosząc ją, aby nie wspominała o tym w SMS-ach, ponieważ zaborczy Jerry zaczął sprawdzać jej telefon.
Po zniknięciu żony i pasierba Jerry wyremontował dom: Pomalował ściany, a na drewnianą podłogę położył wykładzinę. Mimo tych poprawek, władze w trakcie dalszego śledztwa odkryły około 20 możliwych plam krwi. Jerry twierdził, że musiał przemalować dom ponieważ żona przed wyjściem powypisywała na ścianach wulgaryzmy pod jego adresem. Co ciekawsze dom był wyposażony w skomplikowany system bezpieczeństwa z kamerami przy każdych drzwiach, ale zanim policja rozpoczęła śledztwo, wszystkie nagrania z czasu zniknięcia Susan i Evana zniknęły, ponieważ Jerry kupił nowy system co miało miejsce już 1 czerwca.
Najlepsza przyjaciółka Susan, Hollie zeznała, że gdyby ta miała romans, na pewno by jej o tym wspomniała. Poza tym Susan miała być świadkową na jej ślubie. Ich więź była naprawdę silna i nawet kiedy się nie widywały, codziennie wymieniały maile czy SMS-y. Kiedy więc Susan nie odzywała się od kilku dni, Hollie wiedziała, że coś musiało się stać. Kobieta jest przekonana, że w trakcie kłótni Susan mogła wyznać mężowi, że zna jego sekret i zagrozić, że wszystkim o nim powie. Syn mógł stanąć w obronie matki… Dlatego zginęli oboje. Córeczka była jeszcze za mała. Podczas tego dramatu, najpewniej spała w łóżeczku.
Sąsiedzi Susan zeznali także, że zaraz po zniknięciu jej i syna, Jerry palił w ogrodzie meble.
Mężczyzna jest głównym podejrzanym w sprawie zniknięcia żony i pasierba, ale nadal utrzymuje swoją niewinność.
Autor, Dorota Ortakci.