W sieci znajdziemy wiele spraw dotyczących osób zaginionych, które nie zyskały wielkiego rozgłosu. W serii „Dzieci, które nigdy nie wróciły do domu”, skupiamy się na takich przypadkach, ponieważ każde z tych dzieci zasługuje na pamięć. Dziś przedstawiamy historię dwójki rocznych dzieci i dwunastoletniej dziewczynki oraz dziewięcioletniego chłopca.
Katelyn Rivera-Helton
Ojciec rocznej Katelyn, miał historię przemocy domowej wobec Jennifer, matki dziewczynki. Para poznała się w Pensylwanii w 1995 roku, a Jennifer prawdopodobnie nie była świadoma kryminalnej przeszłości Roberta. Gdy Jennifer zaszła w ciążę, mężczyzna wielokrotnie się nad nią znęcał, a przemoc fizyczna nie ustała nawet po narodzinach dziecka. Wszystkie te incydenty kobieta zgłaszała na policję, aż w końcu mężczyzna został zatrzymany, a Jennifer wyprowadziła się z ich domu. Decyzją sądu, Robert mógł widywać córkę raz w tygodniu, przez godzinę czasu, pod nadzorem matki.
10 sierpnia 1999 r. Jennifer udała się na przesłuchanie dotyczące Roberta, pozostawiając córeczkę z opiekunką. Kobieta nie miała pojęcia, że były partner obserwował każdy jej krok i czekał na dogodny moment by porwać ich dziecko. Korzystając z okazji, włamał się do domu opiekunki, wyłamując zamek w drzwiach frontowych, związał bezbronną kobietę, a następnie uprowadził Katelyn. Drugim świadkiem porwania dziecka była obecna partnerka Roberta, która czekała w samochodzie. Para rozstała się około godziny 18:00, a mężczyzna obiecał przerażonej kobiecie, że zwróci dziecko matce. W rzeczywistości jeździł bez celu po Pensylwanii.
O 19:17 Robert wraz z córką byli widziani na stacji benzynowej. Pracownik zeznał, że Robert kupił paliwo za 2 dolary, a następnie odjechał wraz z Katelyn. Według niego dziewczynka nie płakała i wyglądała na zadowoloną. Robert miał wrócić dwie godziny później i wymienił swój zegarek na paliwo o wartości 10 dolarów. Niedługo później został aresztowany, ale dziewczynki już z nim nie było.
Mężczyzna twierdził, że podarował dziecko przypadkowo spotkanej parze. Mimo, iż podał szczegółowy opis mężczyzny i kobiety oraz ich samochodu nigdy ich nie zlokalizowano, a los Katelyn pozostał nieznany. Od tamtego czasu wersja Roberta zmieniła się około 30 razy, ale cały czas twierdził, że odebrał córkę matce tylko po to, żeby ją chronić.
Mężczyzna stanowczo odmówił wyjawienia miejsca pobytu Katelyn, utrzymując, że nie zrobił jej krzywdy. Pomimo, że szczątki dziecka nie zostały zlokalizowane, w 2002 r. Została uznana za zmarłą, a jej ojciec został skazany za porwanie i morderstwo drugiego stopnia i otrzymał karę dożywotniego pozbawienia wolności.
Nathan Schlatter
Małżeństwo Terri i Darrella Schlatter nie było spokojnie. Para mieszkająca w Tulsa w stanie Oklahoma, wspólnie wychowywała rocznego synka Nathana, a w między czasie trudniła się oszustwami finansowymi. W 1985 r. Małżeństwo zostało oskarżone o oszustwa bankowe, po czym Terri uciekła. Zlokalizowano ją w Kolorado i poddano ekstradycji do Oklahomy. W zamian za łagodny wyrok, kobieta zgodziła się na współpracę z policją i złożenie zeznań obciążających jej małżonka.
W styczniu 1985 r. Kobieta powierzyła dziecko pod opiekę swojej mamy i ojczyma, którzy mieszkali w stanie Indiana. W tym czasie Terri miała uporządkować swoje życie i wrócić na prostą. Po Nathana zjawiła się jednak już po upływie miesiąca i wbrew woli dziadków, zabrała go z powrotem do Tulsy. Chłopczyk był akurat trochę podziębiony, a dzień później Terri zadzwoniła do mamy by zapytać jakie leki przyjmował. To był ostatni raz kiedy rodzina miała z nią kontakt.
Kilka dni później, Terri zostawiła chłopca na jeden dzień z opiekunką. W tym czasie w domu zjawił się ojciec chłopca, oznajmił opiekunce, że rezygnują z jej usług i to był ostatni raz kiedy widziano Nathana i Terri. Z uwagi na postawione zarzuty za przekręty finansowe, władze przez lata klasyfikowały Terri jako uciekinierkę przed wymiarem sprawiedliwości, a nie osobę zaginioną. Dopiero tragiczne wydarzenia, które miały miejsce kilka lat później, ściągnęły uwagę śledczych na Darrella.
W kwietniu 1993 r. Mężczyzna został oskarżony o zabicie swojej dziewczyny, Erici Hartwick, która zmarła we wrześniu 1992 roku. Darrell twierdziła, że doszło do wypadku, kiedy pięta Erici uwięzła w strzemieniu, a spłoszony koń wlókł ją za sobą. Dochodzenie wykazało, że doszło do morderstwa.
Po aresztowaniu Darrell’a śledczy wznowili dochodzenie w sprawie zaginięcia Terri i Nathana. Osuszono nawet lokalny staw, jednak poszukiwania nie przyniosły efektu. W czerwcu 1993 r. Darrell powiesił się w więziennej celi. Od czasu zaginięcia kobiety i dziecka numer ich ubezpieczeń społecznych, pozostaje nieaktywny.
Kathrynn Seefeldt
12- letnia Kathrynn zaginęła z Independence w stanie Missouri 14 października 2002 r. Po raz ostatni widziano ją w domu, co miało miejsce w późnych godzinach wieczornych. Dziewczyna była śmiertelnie obrażona na matkę, ponieważ ta dała jej karę i zabroniła wyjścia na imprezę, która tej nocy odbywała się w sąsiedztwie. Jeszcze o 1:00 w nocy Kathrynn odebrała telefon, ale po chwili na polecenie matki, odłożyła słuchawkę. Dzwoniącego nigdy nie udało się zidentyfikować, a po Kathrynn nad ranem nie było już śladu. Wraz z nastolatką zaginęła większość jej rzeczy osobistych.
Z uwagi na fakt, że Kathrynn miała już historię ucieczek z domu, jej mama czekała ze zgłoszeniem zaginięcia przez kolejne dwa dni. Co istotne, dziewczynka zaginęła na dzień przed umówioną przez matkę wizytą u ginekologa. Kobieta podejrzewała, że jej córka może być w ciąży.
Chociaż śledczy założyli ucieczkę, od 2002 r. Nie pojawił się żaden trop w sprawie Kathrynn.
Dorien Thomas
26 października 1998 r. 9- letni Dorien z Amarillo w Teksasie jeździł na swoim rowerze z białymi kołami i naklejką „Free Style” w okolicy swojego domu. Chłopiec ubrany był w czerwoną koszulkę i niebieskie dżinsy. Wtedy widziano go po raz ostatni. Wraz z Dorienem zaginął rower, którego mimo upływu czasu nigdy nie odzyskano.
Rok przed zaginięciem Dorien i grupka innych dzieci, przypadkiem odkryli ciało 45- letniej Glorii Covington. Częściowo rozebrana i zadźgana nożem kobieta, została porzucona pośrodku szczerego pola. Co istotne w tej sprawie, przyjaciółka Glorii była świadkiem jej morderstwa i to ona podała policji rysopis napastnika. Została zamordowana miesiąc później, a osoba podejrzana o zabójstwo obu kobiet, pozostała na wolności.
We wrześniu 1998 r. Czyli miesiąc przed zniknięciem Doriena, przyjaciel obu ofiar został zaatakowany i dotkliwie pobity przez niezidentyfikowanego mężczyznę z rudymi włosami związanymi w kucyk, niebieskimi oczami i wąsami. Atak miał miejsce w pobliżu domu Doriena i to właśnie tam pobity mężczyzna uciekł i prosił o wezwanie policji. Dorien był w domu w tamtym momencie i widział napastnika, dlatego też uważa się, że wszystkie te sprawy są ze sobą powiązane. Dodatkowo rysopis podany przed ofiarę pobicia, pasuje do rysopisu mordercy kobiet.
Sprawa chłopca pozostaje nierozwiązana.
Autor, Dorota Ortakci.