Clarence Saunders obudził się sam, co go zaskoczyło. Jego kochanka, Margaret „Peggy” Treese, dzieliła z nim pokój w hotelu Standard w stanie Iowa. Poszli do łóżka około godziny 21:00, ale później Peggy wstała, ubrała się i powiedziała, że idzie do baru i wróci za 15 minut. Clarence zasnął z pewnością, że kiedy się obudzi, kochanka będzie u jego boku. Ale to nie pierwszy raz, kiedy po wyjściu nie wróciła do domu i prawdopodobnie nie byłby ostatni. Clarence wciąż pamiętał czas, kiedy spędziła noc w domu mężczyzny w pobliskim Rock Island. Zostawiła tam kilka rzeczy osobistych i chciała je odzyskać. Problem polegał na tym, że nie pamiętała, gdzie mieszkał ten facet, więc ona i Clarence jeździli po Rock Island w nadziei, że coś poruszy jej pamięć. Ale tym razem Clarence poczuł dziwny niepokój, dlatego też ubrał się i ruszył do baru. Chociaż ludzie widzieli ją tej nocy, nikt nie był pewien o której godzinie i w czyim towarzystwie opuściła lokal. Mężczyzna wrócił do hotelu, gdzie jeden z pracowników poinformował go, że właśnie usłyszał w radiu, że tego ranka znaleziono ciało młodej kobiety. Clarence obawiając się najgorszego ruszył na posterunek policji. Kiedy przybył, odkrył, że już go oczekują. Hotel Standard poinformował funkcjonariuszy, że kobietą może być ich lokatorka Margaret Treese. Ponieważ Clarence ją znał, poproszono go o identyfikację ciała.
Tego ranka personel parku na wyspie Credit Island, położonej na środku rzeki Mississippi, odkrył nagie ciało kobiety. Została pobita, zadźgana nożem i kilkukrotnie przejechana samochodem. Jej zakrwawiona odzież była porozrzucana po okolicy. Ciało było pokryte tatuażami. Była to dość niezwykła cecha u kobiet w 1947 roku. Chociaż większość z nich była imionami, był też wąż, krzyż, a nawet numer ubezpieczenia społecznego. Po zabraniu zwłok do kostnicy, Clarence mógł dać wszystkim odpowiedź na którą czekali. Na metalowym stole leżała jego przyjaciółka Peggy. Teraz gdy śledczy wiedzieli kim jest zamordowana kobieta, musieli zebrać o niej jak najwięcej informacji, mogących pomóc w złapaniu jej zabójcy. Clarence współpracował najlepiej jak potrafił.
Peggy była wojenną wdową, a jej mąż zginął podczas II wojny światowej. Większość tatuaży zrobiła w trakcie małżeństwa, gdy mieszkała w Nowym Jorku. Clarence poznał Peggy, gdy obydwoje mieszkali w Wyoming. Udawali małżeństwo by w hotelu mogli dzielić wspólny pokój. Podczas gdy detektywi docenili jego pomoc, uznali go za potencjalnego podejrzanego i zabrali do aresztu, podczas czego kontynuowali śledztwo. Policja zebrała jak najwięcej dowodów z miejsca zbrodni, w tym ubrania ofiary i gipsowe odlewy opon. Autopsja wykazała, że pomimo nagości Peggy nie została zgwałcona. Została 19 razy dźgnięta nożem, który przebił jej oba płuca. Miała również pękniętą czaszkę i połamane żebra. Ponieważ większość z jej obrażeń mogła spowodować śmierć, koroner nie mógł jednoznacznie określić, który to był uraz.
Po przesłuchaniu kilku osób detektywi stopniowo mogli zrekonstruować niektóre wydarzenia z nocy, kiedy Peggy została zamordowana. Po opuszczeniu Hotelu Standard, udała się do baru, którzy miejscowi znali jako „Skid Row”. Było to obskurne miejsce znane z surowej klienteli. Było to również miejsce, w którym Peggy często bywała. Tej nocy kobieta była w świetnym nastroju i spędziła dwie godziny na tańcu z mężczyznami. Baran wielokrotnie zwracał jej uwagę, że w tym miejscu nie wolno tańczyć. W końcu zmęczony tym, że jest ignorowany wyrzucił ją za drzwi. Po przesłuchaniu kilku osób w Skid Row i wielokrotnych przesłuchaniach Clarence policja zaczęła mieć lepszy wgląd w osobowość i życie Peggy. Okazało się, że jej ulubionym zajęciem było okradanie pijanych mężczyzn. Najpierw z nimi tańczyła i piła drinki, pozwalając sobie na ich obleśne zaczepki, a gdy byli już pijani kradła im pieniądze. Poza Clarence’m, Peggy miała co najmniej dwóch innych kochanków, w tym jednego, który często zabierał ją na Rock Island swoim brązowym samochodem. Clarence przypomniał sobie jeden przypadek, w którym widział, jak rozmawia z dwoma mężczyznami przy samochodzie. Nie słyszał ich rozmowy, ale kiedy Peggy wróciła do niego, wydawała się autentycznie przestraszona czymś, co powiedzieli. Starał się jak mógł, ale nie chciała mu niczego powiedzieć.
Ale według niektórych to Clarence zamordował kobietę. Cześć osób opisywała go jako zaborczego, który nie lubił się dzielić Peggy z innymi mężczyznami. Jej przyjaciółka była świadkiem kłótni między nimi w dzień poprzedzający morderstwo. Peggy uderzyła Clarence w twarz, a potem wybiegła z baru, a on tuż za nią. Chociaż był on podejrzanym od samego początku, nie był jedyny. Mniej więcej w czasie morderstwa Peggy, policja z Rock Island aresztowała mężczyznę o nazwisku Francis Shelby za napaść na tle seksualnym. Chociaż początkowo wszyscy myśleli, że ujęli sprawcę, formy opon wykonane na miejscu zbrodni nie pasowały do bieżnika jego samochodu, co wykluczyło go z kręgu podejrzanych. Śledczy próbowali także odnaleźć trop, sugerując się imiennymi tatuażami zamordowanej kobiety. Jeden z nich, Stanley Dombkiewicz, okazał się byłym mężem Peggy. Mieszkał w Nowym Jorku i powiedział policji, że byli małżeństwem pod koniec 1945 roku, ale nie dogadywali się dobrze. Peggy szybko się znudziła i opuściła Stanleya. Od tamtej pory jej nie widział. Wkrótce po morderstwie detektywi dowiedzieli się, że 56-letni cieśla Pete Petersen rzekomo groził kobiecie. Szybko sprowadzili go na przesłuchanie. Były pacjent psychiatryczny, przyznał, że ją znał i, że ukradła mu 60 $. Jednak szybko okazało się, że to nie on jest mordercą.
Po upływie dwóch tygodni, Clarence został przewieziony do Chicago i poddany testowi wykrywacza kłamstw. Okazało się, że mówił prawdę, udowadniając swoją niewinność. Śledczy dotarli do ślepego zaułka. W ciągu następnych kilku lat policja śledziła każdy trop, który się pojawił, ale żaden z nich nigdy nie doprowadził ich za daleko. Następnie, w 1951 roku, detektywi otrzymali swoją pierwszą obiecującą wskazówkę. W Kalifornii mężczyzna imieniem William Brinkley przyznał się do zabicia Peggy, gdy mieszkał w Davenport w 1947 roku. Powiedział, że spotkał się z Peggy w barze tamtej nocy. Po pewnym czasie tańczenia powiedziała Williamowi, że powinni wybrać się na przejażdżkę samochodem. Nie mając własnego samochodu, wyszedł na zewnątrz i ukradł auto, zaparkowane w pobliżu. Pojechali do Credit Island, gdzie Peggy odmówiła mu współżycia. Wściekły mężczyzna uderzył ją w głowę rurą, która była w samochodzie. Następnie zgwałcił i kilka razy przejechał po jej ciele, zanim odjechał i porzucił samochód w mieście. Chociaż jego zeznania brzmiały dobrze, policja zwróciła uwagę na kilka niejasności. Nie wspomniał o nożu, kobieta nie została zgwałcona, oraz unikał odpowiedzi na pytania dotyczące sprawy. Szybko wyszło na jaw, że przyznał się do morderstwa tylko po to by wrócić do stanu Iowa. Ponad 72 lata później, zabójstwo Margaret Treese pozostaje jednym z najbardziej makabrycznych i niewyjaśnionych morderstw w Iowa.
