Znajduje się na liście piętnastu najbardziej poszukiwanych przestępców- Morderca dziecka, który zbiegł
14 listopada 1965 r. W Mansfield (Ohio), 14- letnia Mary Deener i jej młodsza o dwa lata siostra Brenda, pomagały w domowych obowiązkach. Brenda ścierała kurze, natomiast Mary postanowiła udać się do pobliskiej pralni samoobsługowej by wyprać białe elementy garderoby. Nie dotarła na miejsce, ponieważ spotkała na swojej drodze rządnego wrażeń, 22- letniego Lestera Eubanksa, który miał już na swoim koncie przestępstwa seksualne.
Broniła się więc zabił
Widząc samotnie spacerującą dziewczynkę, postanowił skorzystać z okazji i zaatakował. Mary, która marzyła o tym by w przyszłości zostać zakonnicą, zaciekle walczyła i broniła swojej cnoty, czym tylko rozwścieczyła napastnika. Udało jej się udaremnić napaść na tle seksualnym, ale straciła życie. Lester dwukrotnie postrzelił dziewczynkę, po czym złapał za cegłę, którą dosłownie zmiażdżył jej głowę. Kiedy Mary nie wróciła do domu, Brenda pobiegła do domu swojej babci. Starsza kobieta od razu ruszyła na poszukiwania wnuczki i po chwili natknęła się na przerażającą scenę morderstwa.
Kara śmierci
Lester został bardzo szybko zlokalizowany i aresztowany. Już drugiego dnia, podczas wielogodzinnych przesłuchiwań przyznał się do morderstwa, próbując przy tym zgrywać niepoczytalnego. Morderca liczył, że powołując się na szaleństwo uniknie więzienia i trafi do szpitala, ale bezskutecznie. 25 maja 1966 r. Ława przysięgłych uznała go za winnego i skazała na śmierć. Zdruzgotana rodzina bestialsko zamordowanej dziewczynki odetchnęła z ulgą, że sprawiedliwości stało się zadość. Nikt nie przypuszczał, że Ebanks przed tą sprawiedliwością ucieknie i to dwukrotnie.
Wyrok niezgodny z konstytucją
Przez siedem lat, kiedy Lester siedział w celi śmierci przedstawiał się jako wzorowy więzień, a czas którego miał aż za nadto pożytkował na malowanie tryptyków. Wkrótce uznano go za najlepszego malarza z celi śmierci.
W 1972 r. Zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych, karę śmierci uznano jako niezgodną z konstytucją, a tym samym wyrok Lestera zamieniono na karę dożywotniego pozbawienia wolności bez możliwości zwolnienia warunkowego. Eubanks nadal był grzeczny i potulny co zapewniło mu tytuł honorowego więźnia, a tym samym pewne przywileje. Jednym z nich była przynależność do programu, dzięki któremu więźniowie mogli spędzić kilka chwil poza murami.
Ucieczka
7 grudnia 1973 r. Zakład karny, w którym przebywał osadzony, przyznał mu urlop na świąteczne zakupy, które miał odbyć wraz z trzema innymi osadzonymi, w lokalnym centrum handlowym. Po eskortowaniu na miejsce Lester zmieszał się z tłumem i zniknął. Kiedy jako jedyny nie zjawił się w wyznaczonym miejscu, o ustalonej porze stało się jasne, że zbiegł, pozostając tym samym nieuchwytnym po dziś dzień. Dla rodziny zamordowanej dziewczynki ten grudniowy dzień był prawie równoznaczny z tym w 1965 r. Kiedy Mary zginęła.
Błąd w systemie
Chociaż Departament Więziennictwa Ohio natychmiast rozpoczął szeroko zakrojone poszukiwania, Lester rozpłynął się w powietrzu, a dla wszystkich stało się jasne, że ucieczkę planował od lat. Manipulował strażnikami, wychowawcami i całym systemem, udając dobrego człowieka, który żałuje okropnego czynu, którego się dopuścił. Wysoce prawdopodobne, że w swoją ucieczkę zaangażował także rodzinę, która od samego początku odmawiała współpracy.
Jak przez ten cały czas Lester pozostawał nieuchwytnym? Szokująca prawda wyszła na jaw dopiero w latach 90- tych, kiedy zaczął badać ją John Arcudi, szef Biura Detektywów Departamentu Policji w Mansfield. Mężczyzna odkrył, że Narodowe Centrum Informacji o Przestępczości nie wymieniło Lestera Eubanksa jako poszukiwanego. Oznaczało to, że przy każdym wykroczeniu, które mogło mu się przydarzyć np. Przekroczenie prędkości, oficer który sprawdzałby jego prawo jazdy, czy pobierał odciski palców, nie wiedziałby, że zatrzymany przez niego mężczyzna jest zbiegiem.
W 1994 r. Sprawa poszukiwanego Lestera Eubanksa, została przedstawiona w popularnym programie America’s Most Wanted, po czym śledczy otrzymali setki telefonów. Większość z nich dotyczyła Północnej Karoliny. Pojawiły się także doniesienia, że poszukiwany używa pseudonimu Victor Young. Chociaż sprawdzono prawie wszystkie tropy, groźny zbieg nadal pozostaje nieuchwytny, trafiając tym samym na listę piętnastu najbardziej poszukiwanych przestępców.
Autor, Dorota Ortakci.