Był dzień Bożego Narodzenia w 1926 roku, a 23-letnia Lolita Bjorkman wychodziła za mąż za pragnienie swojego serca, 28-letniego Franka Davisa. Oboje dorastali w tym samym mieście w Michigan, poznali się i zakochali. Frank na krótko przeniósł się do Los Angeles w 1925 roku, ale pośpiesznie wrócił do domu, aby móc poślubić ukochaną. 4 września 1928 roku piękne dziecko o jasnoniebieskich oczach zostało umieszczone w ramionach dwóch podekscytowanych świeżych rodziców. Dziewczynka otrzymała imię Chloe. W ciągu dziewięciu lat do Chloe dołączyła trójka rodzeństwa: Daphne, Deborah i Marquis.
4 kwietnia 1940 roku, zakrwawiona 11-letni Chloe udała się do domu sąsiada, aby zadzwonić do ojca i poprosić go, aby natychmiast wrócił do domu. To co zastał na miejscu spowodowało, że zemdlał. Kiedy zjawiła się policja, funkcjonariusze byli oszołomieni tym, co zobaczyli. Scena morderstwa była tak makabryczna, jak tylko można sobie wyobrazić. A w sercu tego wszystkiego była Chloe- spokojna i opanowana. 3-letni Markquis i siedmioletnia wciąż oddychająca Deborah Ann leżeli na podłodze w kuchni. Lolita Davis, leżała martwa na materacu po tym, jak została zabita i podpalona. Widok zastany w łazience był najgorszy. Tam leżała jeszcze żyjąca 10-letnia Daphne. Wszystkie ściany łącznie z sufitem zbryzgane były krwią i fragmentami tkanek. Obie dziewczynki zmarły wkrótce po przewiezieniu do szpitala.
Chloe przybyła do „policyjnego szpitala ratunkowego”, jak to wtedy nazywano, nosząc niewielką ranę głowy i znaczne pęcherze na dłoniach. Jej rana na głowie nie zagrażała życiu i z pewnością nie została zadana w takiej sile z jaką zmiażdżono głowy rodzeństwa i matki. Każde z nich zostało uderzone wiele razy i z taką siłą, że czaszki wszystkich ofiar zostały dosłownie rozłupane. Kapitan Edgar Edwards, z wydziału zabójstw Departamentu Policji Los Angeles, na początku śledztwa stwierdził, że pęcherze są wynikiem znacznego użycia młotka „ jej uraz głowy powstał najprawdopodobniej w wyniku samookaleczenia, lub wystąpił podczas starcia z matką”. W tej chwili Chloe przebywała na oddziale w szpitalu pod nadzorem policji i przez następne dwanaście godzin była nieustannie przesłuchiwana. Jej spokojne, pozbawione emocji reakcje i chłodne, nienaruszone zachowanie podczas wielogodzinnego wywiadu były zaskoczeniem nawet dla najbardziej doświadczonego i zatwardziałego zespołu zabójstw. Bez względu na taktykę dziewczynka najprawdopodobniej nie znała słowa presja. Nie była także zdenerwowana i zachowywała się jak normalne dziecko w jej wieku. Raz w pewnym momencie, kiedy myślała, że śledczy próbują ją nakłonić do przyznania się do winy, warknęła: „nie możesz mnie zmusić do przyznania się. Nie zrobiłam tego. ”
Według Chloe i jej ojca, Lolita była przekonana, że dzięki sile jej umysłu może zmusić otaczających ją ludzi do śmierci. Kiedy jej kuzynka, Patsy, zmarła kilka lat wcześniej, Lolita stwierdziła, że to ona spowodowała, że dziecko zmarło i dlatego demony „ dostaną ” ją jako zapłatę. „Przez kilka lat była zdenerwowana ”, powiedział Frank, „ ale najwyraźniej pogorszyło się. Powiedziała mi, że jest odpowiedzialna za śmierć Patsy. Powiedziałem jej, że nie ma z tym nic wspólnego. Patsy zmarła naturalnie . ” Ale według męża nie był to koniec jej urojeń. Stwierdził, że na kilka tygodni przed morderstwem Lolita zapytała gdzie mogłaby kupić chloroform i oświadczyła „Wierzę, że wszyscy jesteśmy zagrożeni przez demona. Czuje, że jakaś niewidzialna moc zabije dzieci, a ja chcę ulżyć im w cierpieniu”. Wyznał także, że jego żona chciała, by pomógł jej popełnić samobójstwo. Błagała go, by udowodnił swoją miłość do niej, pomagając jej umrzeć w samochodzie rodzinnym podczas wdychania oparów tlenku węgla wpuszczonego przez wąż podłączony do spalin. Wkrótce przyjaciele i sąsiedzi zaczęli występować w obronie Chloe. Uzasadniając opowieści o matce obarczonej wiarą w demony i ogarniętej obsesją na punkcie przekonania, że posiada wrodzoną moc zabijania otaczających ją osób. Według nich Lolita Davis często mówiła o osobach, których życie dobiegło końca. Była zafascynowana śmiercią.
Nadszedł czas, by Chloe została osądzona i albo zamknięta w więzieniu dla nieletnich, albo oczyszczona z zarzutów. W końcu sędzia orzekł, że Chloe nie była odpowiedzialna za swoje czyny, i że zostały one przeprowadzone pod całkowitą dominacją matki. Następnie nakazał Chloe zamieszkać z ojcem w domu krewnych lub przyjaciół zatwierdzonych przez biuro probacyjne. Chloe Davis wyszła za mąż trzy razy. Nigdy nie zmieniła szczegółów swojej historii do końca swoich dni powtarzała, że za wszystkim stoi jej matka. Zmarła w Indianie w 1987 roku.
