Let’s travel together.

Zainspirowany filmem Robocop zamordował 6 osób. „Zrobiłem dokładnie to, co widziałem w filmie”

0

White przyznał się do zamordowania pięciu kobiet i jednej dziewczynki. Zbrodni swych dokonał w ataku szału, który, jak powiedział, rozpoczął się w marcu 1991 roku, po obejrzeniu sensacyjnego filmu science fiction pt. ″ Robocop”.

Nathaniel White urodził się 28 lipca 1960 roku. Jego rodzice byli pracownikami fabryki, którzy przenieśli się do Poughkeepsie na początku lat 70. White powiedział, że miał z nimi dobre stosunki. Po ukończeniu liceum w Poughkeepsie w 1979 roku, White podjął pracę, a po roku wstąpił do armii. Z wojska został zwolniony w 1983 r. i wrócił do rodzinnego Maryland, a następnie wyprowadził do Nowego Jorku.

Jaki był?

Louis Watson, który mieszkał w Poughkeepsie, w tym samym bloku, gdzie Nathaniel spędził swoje nastoletnie lata, powiedział, że White często chwalił się swoimi rzekomymi wyczynami seksualnymi, ale w rzeczywistości był odrzucany przez kobiety. ″Przez cały czas był odrzucany przez kobiety” powiedział Watson. ″Wydawało się, że skutki tego odrzucenia, ciągle w nim narastały.”

Jill Garrison, dziewczyna White’a, twierdziła, że ​jej chłopak był miły i pomagał w pracach domowych. Para mieszkała razem w Wallkill.

Obsesja

Nathaniel White twierdził, że głosy w jego głowie i brutalne filmy doprowadziły go do zabicia sześciu osób. Ale jak się okaże, historia aktów agresji, których się dopuścił wobec kobiet jest długa.″ Zawsze mówił o kobietach. Mówił o tym, co chciał z nimi zrobić – o sprawach seksualnych″ – powiedział Christopher Garrison, brat dziewczyny White’a, Jill Garrison. ″ Miał na tym punkcie obsesję.″ Garrison jest ojcem 14-letniej Christine Klebbe, najmłodszej ofiary White’a.

Już w 1986 roku White przyznał się do napadu i uprowadzenia dziewczyny, za co otrzymał wyrok od trzech do dziewięciu lat. Jako, że nie był wcześniej karany i dobrze zachowywał się w więzieniu, dało mu to prawo do zwolnienia warunkowego w 1989 roku.

Pierwsze zabójstwo

White twierdzi, że inspiracją do popełnienia pierwszego morderstwa, był film Robocop 2 : „Pierwsza dziewczyna, którą zabiłem, była jak z filmu„ Robocop ”… Widziałem, jak on podciął komuś gardło, potem wziął nóż i przeciął klatkę piersiową do brzucha i zostawił ciało w określonej pozycji. Z pierwszą osobą, którą zabiłem, zrobiłem dokładnie to, co widziałem w filmie ”.

Pierwsze zabójstwo miało miejsce 25 marca 1991 roku, a ofiarą padła Juliana Frank.

Juliana R. Frank miała 29 lat i mieszkała w Middletown. W chwili śmierci, kobieta była w ciąży z trzecim dzieckiem. Jej nagie ciało zostało pozostawione na opuszczonych torach kolejowych w Middletown.

Ugoda

Po tym zabójstwie, White dokonał kolejnego przestępstwa i został skazany za uprowadzenie 16-letniej dziewczyny i grożenie jej nożem. Na tamtą porę, policja nie powiązała Frank z osobą White’a, a sprawca pozostawał nieznany. W ramach ugody, która później była mocno krytykowana, White przyznał się do wykroczenia jakim było uprowadzenie i dlatego kwalifikował się do zwolnienia warunkowego już po roku.

White został zwolniony warunkowo w kwietniu 1992 roku i wrócił do Orange County w Nowym Jorku. Pierwszą ofiarą White’a była młoda bratanica jego dziewczyny. Do zabójstwa doszło pod koniec czerwca 1992 roku.

Christine M. Klebbe

Najmłodszą i drugą ofiarą White’a była 14-letnia Christine Klebbe, która właśnie skończyła ósmą klasę szkoły podstawowej. Christine była bratanicą, dziewczyny White’a, Jill Garrison. Dziewczynka zaginęła 29 czerwca 1992 roku. Jej rodzina zgłosiła zaginięcie 1 lipca 1992 r., a ciało nastolatki znaleziono 4 sierpnia w Goshen w stanie Nowy Jork.

Kolejne ofiary

34-letnia Laurette Reivere została zamordowana w swoim domu w Middletown 10 lipca 1992 roku.

Kuzynki Angelina Hopkins i Brenda Whiteside spotkały się z White’em w pubie Blue Note Tavern w Poughkeepsie, 20 lipca 1992 roku. Ostatnio widziano je gdy wychodziły z lokalu z kilkoma mężczyznami. Ich ciała znaleziono 4 sierpnia wraz z ciałem Christine Klebbe. Przyczyną śmierci w obu przypadkach był ciężki, tępy uraz twarzy i głowy.

27-letnia Adraine M. Hunter z Middletown została zadźgana na śmierć wczesnym rankiem 30 lipca 1992 roku. Jej ciało znaleziono w Goshen tego samego dnia.

Dochodzenie

Siostra Angeliny Hopkins, Cecilia, była świadkiem, jak Hopkins i Whiteside opuszczały pub Blue Note z czterema mężczyznami w noc ich zniknięcia. Policja w Poughkeepsie nie zareagowała na zgłoszenie zaginięcia kuzynek, ponieważ rodzina nie posiadała wystarczających informacji o mężczyznach, z którymi opuściły lokal. Cecilia i jej matka kontynuowały więc dochodzenie na własną rękę.

Policja stanu Nowy Jork rozpoczęła dochodzenie 30 lipca po tym, jak znaleziono ciało Adriane Hunter. Władze zaczęły podejrzewać, że jej śmierć była związana z wcześniejszymi zaginięciami i morderstwami.

Aresztowanie

2 sierpnia, gdy White wrócił do Blue Note, Hopkins rozpoznała go i wezwała policję. Mężczyzna został aresztowany, a podczas przesłuchania przyznał się do zabójstwa kuzynek i innych kobiet. 4 sierpnia 1992 roku, Nathaniel zaprowadził policję na wysypisko w Goshen, gdzie znaleziono większość z jego ofiar.

7 sierpnia White został postawiony w stan oskarżenia za zabójstwo Christine Klebbe. 9 września do aktu oskarżenia dodano pięć pozostałych morderstw.

Ostatecznie postawiono mu 6 zarzutów morderstwa drugiego stopnia. Mężczyzna nie przyznał się do winy twierdząc, że zbrodnie były wynikiem jego problemów psychicznych, alkoholu oraz filmów jakie oglądał. ″Kiedy wypiłem dużo alkoholu, po prostu pękłem. Nie umiałem tego kontrolować” powiedział. Adwokat oskarżonego powoływał się na problemy psychiczne klienta.

6 słów

Przysięgli naradzali się dwa dni. 14 kwietnia 1993 roku, o godzinie 16.30 na salę sądową weszli bliscy ofiar oraz niewzruszony oskarżony. Jest werdykt. Na sali padły następujące pytania:

Czy oskarżony jest winny umyślnego spowodowania śmierci Julianny Frank?

„Winny.”

Czy oskarżony jest winny umyślnego spowodowania śmierci Laurette Reviere Huggins?

„Winny.”

Czy oskarżony jest winny celowego spowodowaniu śmierci Angeliny Hopkins?

„Winny.”

Czy oskarżony jest winny spowodowania śmierci Brendy L. Whiteside?

„Winny.”

Czy oskarżony jest winny doprowadzenia do śmierci Adraine Hunter?

„Winny.”

Czy oskarżony jest winny zamordowania Christine M. Klebbe?

„Winny.”

Przewodniczący ławy przysięgłych wypowiedział  o Nathanielu White sześć słów, które powinni usłyszeć wszyscy. 

14 kwietnia 1993 roku, Nathaniel White został uznany za winnym stawianych mu zarzutów i skazany na 150 lat więzienia. Odsiadywanie wyroku rozpoczął 27 maja 1993 r. w Zakładzie Karnym Great Meadow.

Sprawa White’a została przytoczona przez gubernatora Nowego Jorku, który dążył do przywrócenia kary śmierci.

This slideshow requires JavaScript.

Autor: Kasia Magierska.

Zostaw odpowiedź

Twoj adres e-mail nie bedzie opublikowany.