Robert i Rebecca McGuinn byli młodym małżeństwem mieszkającym w Trenton w stanie New Jersey. W 1987 roku para zamieszkała w szeregowcu przy 637 Lamberton St wraz z Robertem Ashleyem (którego Robert McGuinn znał z pracy) i żoną Roberta Ashleya Wandą Reed. W tym czasie obie kobiety były w ciąży.
3 sierpnia 1987 roku, Rebecca urodziła córeczkę imieniem Melissa, a syn Wandy, Jimmy, urodził się 5 miesięcy później. Rebecca miała 19 lat i było to jej pierwsze dziecko, natomiast Wanda (która była poważnie upośledzona umysłowo i funkcjonowała na poziomie małego dziecka) miała już dwoje dzieci, które jej odebrano uznając, że jest niezdolna do sprawowania nad nimi opieki.
Zmiany
Rebecca i Wanda nie pracowały i większość czasu spędzały w domu opiekując się dziećmi. W trakcie gdy jedna wykonywała prace domowe lub załatwiała swoje sprawy, druga opiekowała się dwójką maluchów. Te „zmiany” na ogół zaczynały się rano. Rebecca nie lubiła palić przy swojej córeczce, więc czekała, aż Wanda zabierze dzieci na dół, a potem zapalała porannego papierosa, brała prysznic i ubierała się. Następnie przejmowała opiekę nad maluchami, a Wanda szła na górę by się wyszykować. Ten zmianowy tryb opieki kobiety stosowały niemal codziennie i nigdy nie było w związku z tym żadnych problemów.
Mimo upośledzenia umysłowego Wanda podobno dobrze radziła sobie z dziećmi. Wszyscy zgodnie twierdzili, że kobieta naprawdę dobrze się nimi opiekuje i jest w stosunku do nich bardzo czuła, opiekuńcza i kochająca.
Ostatnia noc
Wieczorem 5 marca 1988 r. obie rodziny udały się na imprezę do sąsiada, na której, jak się zdawało, wszyscy się dobrze bawili. Tamtego wieczoru towarzystwo rozwodziło się nad tym jak słodka i urocza jest 7-miesięczna Melissa, ale dwumiesięczny syn Wandy, Jimmy, zyskał znacznie mniej uwagi, co zdaniem wielu, mogło spowodować, że Wanda poczuła się urażona.
Obie rodziny wróciły do domu w nocy i nic nie zwiastowało mającej nadejść tragedii.
Zniknięcie
Następnego ranka, Wanda jak co dzień przyszła do sypialni współlokatorki, powiedziała Rebece „dzień dobry” i pocałowała Melissę, po czym odprowadziła swojego syna Jimmy’ego na dół do „pokoju dziennego”, gdzie zwykle spędzały czas z dziećmi. Następnie wróciła do pokoju Rebeki i zwyczajowo zabrała Melissę na dół, po to by jej matka mogła się w spokoju wyszykować i zapalić porannego papierosa.
Nie informując Rebeki, Wanda wyszła z domu z małą Melissą (nie jest jasne, gdzie wtedy przebywał Jimmy). Niektórzy z sąsiadów zeznają później, że widzieli ją tamtego ranka spacerującą z dzieckiem na rękach.
Alarm
Mieszkająca 9 drzwi dalej, sąsiadka i znajoma kobiet, Linda została obudzona przez natarczywe walenie do drzwi. Gdy je otworzyła, jej oczom ukazała się przerażona i zdyszana Wanda, która prosiła o pomoc, twierdząc, że mała Melissa zaginęła. Linda wezwała policję, a następnie pobiegła z Wandą z powrotem do domu, który dzieliła z McGuinami, aby sprawdzić, czy dziewczynka naprawdę zniknęła.
Dziecko odeszło
Nie minęło nawet 10 minut odkąd Wanda zeszła na dół z Melissą, a Rebecca była jeszcze w piżamie, kiedy usłyszała głośne zamieszanie w jej domu. Kobieta i zbiegła na dół, by sprawdzić co się stało i zastała tam Wandę i Lindę szukając dziecka. Linda zapytała Rebeccę, gdzie jest Melissa, na co ta odpowiedziała, że jej córka była z Wandą. Na pytanie, gdzie jest Melissa, kobieta odpowiedziała „mhmm, to dziecko odeszło”. Rebecca wybiegła na zewnątrz, aby poszukać swojej córki i trafiła na policjantów, których wezwała Linda. Niedługo później pojawili się pracownicy Child Protective Services (Służby ochrony dzieci), którzy zabrali 2-miesięcznego syna Wandy, Jimmy’ego.
Historie
Początkowo, przesłuchiwana Wanda twierdziła, że została zaatakowana przez czarnoskórego mężczyznę, który poruszał się niebieskim samochodem. Mężczyzna miał ją odepchnąć, zabrać jej dziecko i uciec. Potem jej wersja się zmieniła i mówiła o dwóch czarnoskórych mężczyznach w czerwonym samochodzie. Następnie stwierdziła, że dała komuś dziecko. Osobą tą miała być sąsiadka lub nieznany czarnoskóry mężczyzna, który wziął dziecko w formie zapłaty za narkotyki. Chwilę później powiedziała, że przypadkowo upuściła Melissę do strumienia, a ostatecznie przyznała, że celowo utopiła ją w rzece Delaware. Policjanci szybko zorientowali się, że kobieta jest upośledzona i niemożliwym było w tamtej chwili uzyskać od niej jasną i prawdziwą odpowiedź.
Dochodzenie
Wanda została aresztowana, a opowiadane przez nią kolejne wersje zdarzeń nie znajdowały odzwierciedlenia w rzeczywistości. Nikt w okolicy nie widział żadnych dziwnych samochodów ani nieznajomych Afroamerykanów. Nie możliwym też było, żeby dotarła do jakiegokolwiek zbiornika wodnego w tym krótkim przedziale czasu. Rzeka Delaware znajdowała się 10-15 minut spacerem od ich domu, a Rebecca była przekonana, że Wanda nie zdążyłaby tam dotrzeć w tak krótkim czasie, a tym bardziej wrócić z powrotem.
Bez śladu
Melissa nigdy nie została znaleziona. Policja przez 3 dni przeszukiwała okolice, a na miejsce sprowadzono psy tropiące. Przeszukano również rzekę Delaware. Nigdzie nie znaleziono najmniejszego śladu dziewczynki.
Wanda Reed została umieszczona w szpitalu psychiatrycznym, z którego w pewnym momencie udało jej się uciec, ale została szybko złapana. Została uznana za niezdolną aby stanąć przed sądem ze względu na jej upośledzenie umysłowe. W rezultacie wszystkie zarzuty jej postawione zostały wycofane. Jimmy został adoptowany przez inną rodzinę, a ona sama mieszka z krewnymi poza stanem. Kobieta nigdy nie przedstawiła żadnego logicznego wyjaśnienia odnośnie wydarzeń z ranka 6 marca 1988 roku.
Co dalej?
Rebecca po zaginięciu córki wpadła w tak ciężką depresję, że musiała być hospitalizowana. Kobieta obecnie mieszka w Arkansas z dwoma braćmi Melissy. Organy ścigania są pewne, że żaden z rodziców nie miał nic wspólnego ze zniknięciem Melissy. Robert McGuinn zmarł w 2008 roku, nigdy nie znając losu swojej córki.
Melissa miałaby teraz 33 lata. Ma jasną skórę, blond włosy i niebieskie oczy. Ostatnio widziano ją w ciemnoróżowym swetrze z kapturem, pikowanym kombinezonie w białe kwiaty i różowych skarpetkach.
Autor, KaMa.