Let’s travel together.

Wyszli na rower i już nigdy nie wrócili do domu. Zgwałconych i zamordowanych chłopców znaleziono nad rzeką.

1

Do brutalnego gwałtu i zabójstwa dwóch przyjaciół, Charliego Keevera i Jonathana Sellersa doszło 27 marca 1993 roku w San Diego w stanie Kalifornia. Dzięki postępom w dziedzinie kryminalistyki i badaniom DNA, osiem lat później udało się wskazać winnego.

Jon i Charlie

Charles „Charlie” Allen Keever urodził się 1 listopada 1979 roku i w chwili opisywanych wydarzeń miał 13 lat. Charlie był najmłodszym z trójki dzieci Marii i Davida Keever oraz bratem Lisy i Michaela.

Jonathan „Jon” Lee Sellers urodził się 18 kwietnia 1983 roku i w chwili śmierci miał 9 lat. Jon był czwartym z sześciorga dzieci Dennisa i Mileny Sellers. Chłopiec był o całe dwie minuty młodszy od swojej siostry bliźniaczki Jennifer. Pozostałe rodzeństwo Jona to Alton Williams II, Natasha, Dennis Michael i Tammie.

Na rower

W sobotę 27 marca 1993 roku, Charlie Keever i starszy brat Jonathana Sellersa, 13-letni Alton Williams, postanowili spędzić dzień na rowerach. W ostatniej chwili jednak doszło do zmiany planów, co spowodowało, że ​​Alton został w domu, a do Charliego dołączył Jonathan. Jennifer, siostra bliźniaczka Jonathana, również chciała pójść z nimi, ale Jonathan wyraził zdecydowany sprzeciw, więc Milena Sellers, jego matka, powiedziała córce, żeby została w domu.

Ostatnia sobota

Około południa Jonathan i Charlie odjechali na swoich niebieskich rowerach i skierowali się do restauracji Rally (lokalnej restauracji fast-food) w dzielnicy Imperial Beach w San Diego. Potem poszli do pobliskiego sklepu zoologicznego, gdzie pobawili się ze zwierzętami, zamienili kilka słów z obsługą i klientami. Po tym jak chłopcy opuścili sklep zoologiczny już nigdy nie byli widziani żywi. 

Zwłoki

Gdy tamtego dnia Charlie i Jon nie wrócili do domu, rodzina zgłosiła ich zaginięcie na policję. W poniedziałek 29 marca 1993 roku ciała Charliego i Jonathana zostały odkryte przez przypadkowego rowerzystę w zaroślach na zachodnim brzegu rzeki Otay, a 10 metrów dalej znaleziono ich rowery. Charlie leżał na ziemi, a jego głowa spoczywała na należących do niego i Jonathana ubraniach. Jego genitalia były zakrwawione i wykazywały rozległe ślady ugryzień. Raport z autopsji wykazał, że chłopiec żył, gdy zadawano mu obrażenia. Podczas sekcji zwłok zabezpieczono fragmenty tkanek znalezione w ustach Charliego, które ostatecznie okazały się zawierać DNA zabójcy.

Zwłoki Jonathana wysiały na drzewie, jego ręce i nogi były skrępowane sznurem, i miał  zakneblowane usta. Chłopiec był nagi od pasa w dół, a jego genitalia, tak jak w przypadku Charliego zostały poważnie okaleczone. Sprawa zabójstwa chłopców pozostawała nierozwiązana przez 8 lat.

DNA

Dopiero w marcu 2001 roku udało się zidentyfikować sprawcę zabójstw chłopców, dzięki dopasowaniu w bazie danych DNA. Sprawcą okazał się być Scott Erskine, który odsiadywał akurat wyrok w więzienia za gwałt, którego się dopuścił sześć miesięcy po morderstwach chłopców.

W 2003 r. Erskine stanął przed sądem pod wieloma zarzutami, w tym dwóch zabójstw, sodomii, molestowania dzieci i tortur i napaści seksualnej. Mężczyzna został uznany winnym wszystkim stawianym mu zarzutom i 1 września 2004 roku sędzia z Kalifornii skazał Erskine’a na śmierć. Scott Erskine został osadzony w więzieniu stanowym San Quentin, gdzie 3 lipca 2020 roku zmarł z powodu powikłań COVID-19.

This slideshow requires JavaScript.

Autor, KaMa.

1 komentarz
  1. Karolina mówi

    Dziwne, że w tym samym roku (1993) 2 miesiące później doszło do podobnej zbrodni w innym stanie (Arkansas).
    Niby zatrzymano sprawców ale ich wina jest wątpliwa ponieważ nie znaleziono śladów ich DNA.

    Tzw. sprawa Trójki z Memphis.

Zostaw odpowiedź

Twoj adres e-mail nie bedzie opublikowany.