Więził i gwałcił je przez 4 lata – historia uprowadzenia 2 nastolatek przez Viktora Mokhova

W 1999 r. Viktor Mokhov (Виктор Мохов) zobaczył w telewizji dokument o Aleksandrze Kominie, innym Rosjaninie, który przetrzymywał kobiety w podziemnym bunkrze. Komin, który w wyobrażeniu Mokhova, cieszył się władzą absolutną nad innymi, stał się inspiracją dla Mokhova, który również zapragnął własnego haremu z seksualnymi niewolnicami.

Nieudane życie Victora

Victor Mokhov  urodził się 22 czerwca 1950 r. w mieście Skopin, w regionie Ryazan. Ukończył technikum górnicze, ale nie przepracował w swoim zawodzie nawet jednego dnia, ponieważ kopalnie w dzielnicy Skopinsky były zamknięte a on nie chciał opuszczać swojego rodzinnego miasta. Dlatego pracował jako ślusarz w jednej z okolicznych fabryk. W pracy był uważany za jednego z najlepszych pracowników, otrzymywał nawet dyplomy za sukcesy w pracy. Do 1991 r. był członkiem Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego.

Życie osobiste Mokhova nie należało do udanych. Pod koniec lat 70. ożenił się, ale małżeństwo nie trwało zbyt długo. Para rozwiodła się już po 3 miesiącach. W momencie popełnienia przestępstw mieszkał ze swoją matką, nie miał dzieci.

W domku letniskowym, w pobliżu domu, Mokhov miał garaż . Postanowił wyposażyć garaż w podziemne więzienie, do którego planował zwabić dziewczyny, które miały zaspokajać wszystkie jego potrzeby i fantazje seksualne.

Budowa podziemnego więzienia

Wejście do podziemnego więzienia, znajdowało się z tyłu garażu. Aby je odkryć, konieczne było usunięcie arkuszu blachy, który był przytwierdzony do podłogi za pomocą silnych magnesów. Wejście do piwnicy było tak dobrze zamaskowane, że policjanci, którzy później dotarli do tego miejsca, stojąc przed samym wejściem, nie widzieli go. Po odsłonięciu wejścia do podziemi, oczom ukazywały się strome schody prowadzące w dół. Zniewolone kobiety były chronione przed ucieczką, masywną metalową pokrywą i ciężkimi betonowymi drzwiami od sejfu.

Za tymi drzwiami znajdował się mały pokoik z piętrowym łóżkiem i różnymi przedmiotami użytku codziennego takimi jak kuchenka elektryczna oraz stół z kilkoma krzesłami. Kobiety używały wiadra jako toalety i misy z wodą jako umywalki. Same przygotowały sobie jedzenie. Mokhov poprowadził również wentylację i elektryczność do podziemnego więzienia.

Pierwsze przestępstwo

Pierwsze znane uprowadzenie miało miejsce w grudniu 1999 r. Mokhov zwabił 16-letnią dziewczynę i jej chłopaka do swojego domu, gdzie częstował ich alkoholem. Mężczyzna próbował wykorzystać dziewczynę. Jednak jego starania poszły na marne i dziewczyna opuściła jego dom w towarzystwie swojego chłopaka.

Mokhov jednak nie mógł pogodzić się z odmową i wyszedł za nimi na ulicę, uderzył dziewczynę w głowę i zaciągnął do bunkra. Więził i gwałcił dziewczynę przez dwa tygodnie, aż do momentu gdy udało jej się uciec. Niestety ofiara nigdy nie zgłosiła incydentu policji.

Porwanie dwóch dziewczyn

Wieczorem 30 września 2000 r. 14-letnia Katya Martynova i 17-letnia  Lena Samokhina wracały z obchodów uroczystości „ Wiara, nadzieja, miłość ”  w Ryazanie*.  Mokhov zaproponował dziewczętom, że je podwiezie. Wraz z Mokhovem, w jego samochodzie, była kobieta i, jak się później okazało, wspólniczka. Kobietą tą była  25-letnia Jelena Badukina, pochodząca z Ryazanu, która przedstawiła się jako „Lesha”.

 Badukina miała krótkie włosy i wyglądała jak mężczyzna. Para podczas przejażdżki, zaoferowała dziewczętom drinka. Niczego nie podejrzewające nastolatki wypiły drinki, które były mieszanką alkoholu i tabletek nasennych. Gdy dziewczyny straciły przytomność, z pomocą Jeleny, przeniósł je do stworzonego przez siebie podziemnego bunkra. Tam więził dziewczęta przez następne 43 miesiące.

Niewola

Podczas niewoli, gwałt był codziennością dla Katyi i Leny. Kiedy dziewczyny okazywały nadmierny upór, głodził je, odcinał energię elektryczną (co oznaczało dla nich całe dnie bez światła oraz jedzenia), bił gumowym wężem ogrodowym i rozpylał gaz łzawiący w ich po pokoju. 

Przerażone dziewczęta próbowały uciekać z podziemnego więzienia. Kiedy Mokhov udaremnił ich pierwszą próbę ucieczki , zacytował  Dantego Alighieri : „ Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy tu wchodzicie. ”.

Gdy jego ofiary zgadzały się uprawiać z nim seks, traktował je dobrze. Nagradzał je kupując im telewizor, magnetofon, farby, książki. Któregoś dnia, Mokhov przyniósł dziewczynom paczkę starych czasopism, na których widniały dane ich odbiorcy. W ten sposób poznały imię swojego oprawcy i oraz swoją obecną lokalizację.

Poród

Lena Samokhina, podczas niewoli, urodziła dwóch synów Mokhova: 6 listopada 2001 r. i 6 czerwca 2003 r . W obu przypadkach, poród odbierała Katya, której Mokhov przyniósł podręcznik położnictwa. Porody odbyły się  w niehigienicznych warunkach, przy użyciu prowizorycznych narzędzi, na przykład bandaży nasączonych wódką i noża stołowego.

Lena nazwała synów Vladislav i Oleg. Walizka służyła za ich łóżeczko. Mokhov zabrał chłopców od Leny (pierwsze 2 miesiące a drugie 4 miesiące po urodzeniu) i podrzucił je przy drzwiach budynków mieszkalnych Skopina. Zanim wyniósł drugiego chłopca, dziewczyny włożyły do ​​jego pieluchy dwie notatki z prośbą o pomoc, ale Mokhov znalazł obie. Obaj chłopcy ostatecznie trafili do rodzin zastępczych.

Nowy plan

Od 2003 roku, dziewczyny, jak się wydawało Mokhovowi, straciły wolę życia. Dlatego zaczął zabierać dziewczyny na spacer. Oczywiście nie na raz ale jedna po drugiej. Mokhov zaczął myśleć o powiększeniu swojego haremu.

W związku z tym, wiosną 2004 r. wymusił na Katyi aby pomogła mu uwieść jego lokatorkę – studentkę miejscowej szkoły medycznej. Victor przedstawił jej Katyę jako swoją siostrzenicę. Mokhov dodał silną tabletkę nasenną do wina lokatorki, ale Katya dyskretnie powstrzymała studentkę od wypicia doprawionego wina. Katya zdołała wtedy przekazać lokatorce notatkę z prośbą o pomoc. Notatkę dziewczyna ukryła w opakowaniu kasety magnetofonowej. Tekst notatki zawierał następujące informacje:

Victor nie jest moim wujkiem. Trzyma nas w piwnicy od września 2000 roku. On może zabić nas i ciebie. Zanieś notatkę na policję. 

Studentka natychmiast wyjechała do rodzinnego Nowomichurska i tam udała się na policję.

This slideshow requires JavaScript.

Działania policji

Początkowa wersja dotycząca zniknięcia dziewcząt była taka, że ​​zostały porwane przez dilerów, którzy byli zaangażowani w sprzedawanie kobiet do domów publicznych w różnych krajach. Interpol próbował połączyć ich zniknięcie z niewyjaśnionymi zaginięciami innych nastolatek. Nie przyniosło to jednak żadnego efektu.

Pogląd policji na temat zniknięcia nastolatek zmienił się po otrzymaniu informacji od lokatorki Mokhova.

Mokhov został wezwany przez prokuraturę na przesłuchanie. Mężczyzna jednak nie przyznał się do uprowadzenia i uwięzienia dwóch dziewcząt. W tym samym czasie grupa zadaniowa przeszukała garaż Mokhova, ale nie mogła znaleźć żadnego wejścia do piwnicy. Jednak wkrótce, Mokhov nie wytrzymał nerwowo całej tej sytuacji i przyznał się do winy oraz wskazał, gdzie znajduje się wejście do podziemnego więzienia.

Uwolnienie

Dziewczyny zostały wypuszczone 4 maja 2004 roku . W sumie spędziły 3 lata, 7 miesięcy, 4 dni i 15 godzin w „betonowej puszce”. W chwili uwolnienia Lena była w 8 miesiącu ciąży z trzecim dzieckiem. Dziecko urodziło się martwe. Obie dziewczyny stopniowo odzyskały zdrowie i wznowiły naukę.

Wyrok

Zgodnie z wynikami sądowego badania psychiatrycznego, Mokhova uznano za zdrowego psychicznie i w pełni świadomego popełnionego czynu. Sąd miejski Skopinsky, skazał Wiktora Mokhova na 17 lat więzienia w kolonii karnej o maksymalnym stopniu zabezpieczenia, a jego wspólniczka Jelena Badukina, aresztowana wkrótce po nim, została skazana na 5,5 roku więzienia.W czwartek 19 stycznie 2006 roku,  Sąd Okręgowy w Riazaniu utrzymał wyrok w mocy.

Matka przestępcy, Alisa Mokhova, zaprzeczyła, jakoby miała wiedzieć cokolwiek o przestępstwach swojego syna.

*Wiara, Nadzieja i Miłość to trzy cnoty chrześcijańskie. Dzień świętych męczenników Wiary, Nadziei, Miłości i ich matki Zofii obchodzony jest 30 września .

KaPaMa