Urodzona w 1880 r. Walburga, nazywana przez wszystkich „Dolly” była imigrantką z Niemiec, której przyszło dorastać w biedzie na farmie, w środkowo-zachodniej części Stanów Zjednoczonych. Los uśmiechnął się do Dolly, kiedy w wieku 22 poznała bogatego właściciela fabryki tekstyliów, znanego w szczególności z produkcji fartuszków kuchennych. Po ślubie, Dolly i Fred Oesterreich zamieszkali w pięknej posiadłości, gdzie prowadzili całkiem normalne życie. Dolly zajmowała się domem, mąż zarabiał pieniądze.
Nudna proza życia
Z biegiem czasu, Fred zaczął nadużywać alkoholu i wszczynać awantury, a znudzona rolą gospodyni domowej, Dolly zaczęła marzyć o miłosnych uniesieniach, których nie mogła znaleźć przy mężu. Pewnego ciepłego, jesiennego dnia 1913 r. Dolly odkryła, że jej maszyna do szycia nie działa. Zadzwoniła do Freda, a on obiecał, że przyśle fachowca. Kobieta dobrze wiedziała kogo może się spodziewać, ponieważ fachowcem zatrudnionym w fabryce Freda, był przystojny, 17- letni Otto Sanhuber. Na tą wizytę, kobieta przygotowała się bardzo starannie, otwierając drzwi w samym szlafroku i pończochach. Wtedy właśnie rozpoczęła się historia brzmiąca jak dzieło hollywoodzkiego scenarzysty.
Niewolnik ze strychu
Początkowo kochankowie spotykali się w hotelach, gdzie mogli po kryjomu kontynuować swoją seksualną relacje, ale z czasem przeniosła się ona do małżeńskiego łoża Dolly. Wkrótce jednak wścibscy sąsiedzi, zaczęli wypytywać o mężczyznę, który kręcił się w pobliżu i prawić Fredowi morały na temat lojalności jego żony. Dolly, aby wyjść z sytuacji z twarzą skłamała, że ów mężczyzna, jest jej dawno niewidzianym przyrodnim bratem.
Mając świadomość, że Fred jest o krok od odkrycia romansu, Dolly zaproponowała swojemu kochankowi aby rzucił pracę i zamieszkał na strychu w jej domu. Młody mężczyzna, który miał obsesję na punkcie dojrzałej kobiety, bez chwili zawahania przyjął jej ofertę. Wiedział, że będzie mógł opuszczać kryjówkę tylko za jej przyzwoleniem, ale wcale go to nie zmartwiło, ponieważ wreszcie będzie miał czas na napisanie książki, którą miał nadzieję wydać w przyszłości. Jego nowe miejsce wyposażone było tylko w materac, nocnik i lampę naftową. Otto stał się nie tylko niewolnikiem seksualnym, ale także niewolnikiem w dosłownym tego słowa znaczeniu. Kiedy nie spędzał czasu w łóżku z Dolly, sprzątał, prał, mył naczynia i gotował.
W nocy, przy świecach pisał historie o przygodzie i pożądaniu, a za dnia kochał się z Dolly, pomagał jej w sprzątaniu domu i szykował gin do kąpieli – Los Angeles Times
Nowe gniazdko
Para utrzymywała swój tajemniczy związek przez pięć lat. Przez ten długi czas, Otto mieszkał na ciasnym strychu. Sytuacja zmieniła się w 1918 r. Kiedy Fred poinformował, że planuje sprzedać dom i przeprowadzić się do Los Angeles. Aby wybrnąć z sytuacji, Dolly zaproponowała małżonkowi, że to ona zajmie się szukaniem nowej posiadłości, a kiedy już znalazła dom z widokiem na Bulwar Zachodzącego Słońca i większym strychem, wysłała do niego kochanka. Otto posłusznie czekał na jej przybycie.
Małżeńska awantura
Życie w nowym miejscu toczyło się znanym trybem przez kolejne cztery lata. Fred chodził do pracy, a jego ciągle niezaspokojona żona, korzystała z cielesnych uciech, które zapewniał jej młody i silny Otto. Sielanka trwała, aż do 22 sierpnia 1922 r. Tego wieczoru między małżonkami wybuchła ogromna kłótnia. Zaniepokojony hałasami Otto, sądząc, że Dolly może grozić niebezpieczeństwo, wybiegł ze swojej kryjówki, trzymając w dłoniach dwa pistolety kalibru 0,25. Fred był zszokowany nagłym pojawieniem się swojego byłego pracownika. Odkąd przeniósł się z Dolly do Los Angeles, ciągle ginęły mu cygara i inne drobiazgi, a także słyszał w nocy dziwne dźwięki, które dochodziły z góry. Za każdym razem kiedy mówił o swoich wątpliwościach, Dolly wmawiała, że mu się zdaje. W pewnym momencie mężczyźni wdali się w walkę, podczas której broń Otta wystrzeliła trzykrotnie.
Plan doskonały
Dolly spanikowała, ale Otto zachował trzeźwość umysłu. Wiedział, że sąsiedzi na pewno zgłoszą strzały, dlatego postanowił zamknąć Dolly w szafie, tym samym zapewniając jej alibi – zamknięta, nie mogła zabić męża. W tym czasie pozbierał drogocenne drobiazgi i uciekł. Wszystko miało wskazywać na napad i morderstwo w celach rabunkowych.
Dwójka kochanków do kolekcji
Owdowiała Dolly kupiła nowy dom, ale nie zamierzała dać swojemu kochankowi wolności. Otto wciąż mieszkał na strychu i spełniał jej zachcianki. Jedyne co udało mu się zrobić dla siebie, to wydać kilka powieści. Po pewnym czasie, kobiecie przestał wystarczać jeden niewolnik, więc uwiodła swojego prawnika Hermana Shapiro, który z czasem nabrał podejrzeń co do wiarygodności morderstwa popełnionego przez włamywaczy. W końcu Dolly nadal była w posiadaniu zegarka, który miał zostać Fredowi skradziony podczas napaści. Herman był jednak pod wielkim wpływem kobiety i nic ze swoją wiedzą nie zrobił.
Trzecim kochankiem wymagającej Dolly był biznesmen Roy Klumb, którego w rzeczywistości potrzebowała jedynie do pomocy w ukryciu broni. Plan spalił na panewce kiedy romans się zakończył, a Klumb wydał Dolly na policję.
Wolność
Podczas oczekiwania na proces w areszcie, Dolly uświadomiła sobie, że Otto wciąż tkwi na strychu, pozbawiony jedzenia i wody. Ubłagała Hermana aby ten zrobił dla niego zakupy…Zrobił, a następnie wyrzucił go z domu. Otto wyjechał do Kanady, gdzie pozostał na wolności przez osiem lat, zmienił nazwisko i poślubił inną kobietę. W 1930 r. Został postawiony przed sądem, ale z uwagi na przedawnienie, uniknął wyroku. Dolly otrzymała wyrok w zawieszeniu za spisek i dożyła na wolności spokojnej starości. Zmarła w 1961 r. W wieku 81 lat.
Na podstawie tej niesamowitej historii w 2018 . Powstał film pt. „The lover in the attic: A true story”
Autor, Dorota Ortakci.