Let’s travel together.

Ptasznik z Alcatraz – Historia mordercy, który pokochał ptaki

1

Przez 42 lata siedział w izolatce w dwóch słynnych więzieniach o zaostrzonym rygorze, w tym położonym na skalistej wyspie u wybrzeży San Francisco, Alcatraz. W jaki sposób zyskał więc sławę? Fascynująca historia mordercy, który kochał ptaki.

Zabójstwo barmana

Robert Stroud, który jest lepiej znany pod pseudonimami „Człowiek-Ptak z Alcatraz”, „Ptasznik”,  był niewątpliwie najbardziej znanym więźniem, jaki kiedykolwiek przebywał w tym oddalonym od lądu wiezieniu. W 1909 r. 19- letni wówczas Robert, pracujący jako stręczyciel, zamordował barmana, który nie zapłacił świadczącej mu usługi kobiecie, z którą zresztą Robert mieszkał. W ataku wściekłości sięgnął po broń, oddał jeden śmiertelny strzał, a następnie ograbił zwłoki z portfela.

Po zatrzymaniu przyznał się do zabójstwa i skazano go na 12 lat więzienia federalnego na wyspie McNeil w Puget Sound. Tam bardzo szybko wpadł w kłopoty: Był agresywny, atakował personel jak i współwięźniów, a jednego ranił nawet nożem, za co dołożono mu 6 miesięcy do wyroku i przeniesiono do innego więzienia.

Strażnik

W Leavenorth w Kansas, także sprawiał problemy i był jednym z najagresywniejszych więźniów. Z czasem jednak się wyciszył, a nawet przeszedł duchową przemianę: Zafascynowała go dziedzina teozofii, która łączy różne formy filozofii, nauki i religii. Oprócz tego poszerzał swoją edukację, zapisując się na przeróżne kursy korespondencyjne, które obejmowały nauki fizyczne takie jak astronomia i inżynieria strukturalna.

W 1915 r. Zdiagnozowano u niego chorobę Brightsa, która cechuje się zapaleniem nerek. Jej ciężki przebieg wyniszczył Roberta, który większość czasu spędzał w szpitalu i musiał porzucić swoje kursy. To doprowadziło u niego do depresji, którą dodatkowo pogłębiał konflikt z jednym ze strażników o nazwisku Andrew F. Turner, który był znany z szydzenia i zastraszania więźniów.

26 marca 1916 r. Podczas obiadu na stołówce, strażnik zwrócił mu uwagę i chociaż nie było to nic wielkiego, a zwykłe pouczenie, Robert wpadł we wściekłość i dźgnął go śmiertelnie nożem. Za to morderstwo skazano go na śmierć poprzez powieszenie. Dzięki jego matce, która całe życie poświęciła dzieciom, chroniąc je przed agresywnym ojcem alkoholikiem, wyrok zmieniono na dożywocie w izolatce. Kobieta zwróciła się do samego prezydenta.

Ornitologia

Pewnego dnia, na dziedzińcu więzienia Robert znalazł porzucone gniazdo z małymi wróblami, które pozwolono mu zabrać do swojej celi. Troskliwa opieka mężczyzny uchroniła stworzenia od śmierci głodowej. Wróble stały się wkrótce najlepszymi przyjaciółmi Roberta i rozwinęły w nim wieloletnią fascynacje ornitologią.

Osadzony, każdego dnia studiował książki na temat ptaków, a szczególnie zainteresowały go kanarki. Rozpoczął także korespondencje z ornitologiem Della Mae Jonesem, a za zgodą zarządu więzienia, jego cela zamieniła się w klatkę pełną kanarków. Wraz z upływem czasu, hodowla Roberta obejmowała 300 sztuk ptactwa, dla którego poświęcono także sąsiednią celę. Robert wnikliwie obserwował ptaki, a swoje spostrzeżenia spisywał. Kiedy jego mali przyjaciele chorowali, studiował patogenezę choroby. Rozpoczął także pracę nad lekarstwem dla ptaków, a jego „klatka dla ptaków”, zmieniła się w laboratorium. Naczelnik więzienia był tak zafascynowany działaniami Roberta, że postanowił wyposażyć go w środki chemiczne i wszytko co niezbędne do pracy nad lekarstwem.

Dzieła

Woliera Roberta przynosiła także dochody, które pozwoliły mu na wsparcie finansowe matki. Kanarki kupował personel jak i odwiedzający. Przez lata badań, Robert napisał książkę o chorobach ptaków, w której wniósł kilka ważnych spostrzeżeń dotyczących patologii ptaków, a w szczególności w leczeniu chorób z rodziny krwotocznej posocznicy. Dzięki temu zyskał szacunek, a także uznanie w środowisku  miłośników i znawców ptaków. W 1933 r. Po udanym przemyceniu z więzienia, zawierającego 60000 słów manuskryptu Diseases of Canaries , ukazało się jego wydanie. W 1943 na rynku ukazał się druga publikacja Stroud’s Digest on the Diseases of Birds. Książka wypełniona ilustracjami stworzonymi przez Roberta, została uznana za jedno z autorytatywnych dzieł ornitologii.

W 1942 r. Stroud został przeniesiony do Alcatraz, bez swoich ukochanych ptaków. W nowym miejscu i wciąż w izolacji, zaczął interesować się funkcjonowaniem amerykańskiego systemu więziennictwa. Chociaż pozwolono mu prowadzić badania i chodzić do więziennej biblioteki, odmówiono mu prawa do publikacji. Mimo tego Robert kontynuował pisanie, tworząc manuskrypty na temat historii systemu więziennictwa w USA z perspektywy skazanych i autobiografię zatytułowaną Bobbye. Prócz tego Robert zainteresował się prawem, którego studiowanie miało mu pomóc w uzyskaniu zwolnienia z więzienia. Mimo tego, jego wszystkie kierowane do Sądu Najwyższego wnioski, zostały odrzucone.

Następstwa

Sfrustrowany systemem i zmęczony więzieniem, Robert w 1951 r. Próbował odebrać sobie życie, zjadając całe opakowanie leków przeciwbólowych. Zmarł dopiero w 1963 r. Z przyczyn naturalnych. Po śmierci Roberta, jego rękopisy próbował odzyskać prawnik. Udało mu się to dopiero w 1984 r. I choć próbował je opublikować nie mógł znaleźć chętnych: Wszyscy obawiali się pozwów z Alcatraz. Po uchwaleniu przedawnienia, Looking Outward, A Voice From the Grave, ukazało się w formie e-booka w lutym 2014 r. Książka ujawnia między innymi korupcję wśród strażników więziennych i inną orientację Roberta.

Jego historię możemy poznać także z filmu pt. „Ptasznik z Alcatraz”, który miał swoją premierę na świecie w 1963 r. Film miał aż 4 nominacje do Oscara, 2 do Złotych Globów i wygrane: BAFTA, MFF.

Autor, Dorota Ortakci.

This slideshow requires JavaScript.

1 komentarz
  1. KINKY TAIL mówi

    Ogromna inteligencja i charyzma gdyby nie wybrał złej drogi w życiu to byłby naprawdę szczęśliwym i spełnionym Człowiekiem…

Odpowiedz na 1 |
Anuluj odpowiedź

Twoj adres e-mail nie bedzie opublikowany.