Post zamieszczony w mediach społecznościowych, przyczynił się do zidentyfikowania ofiary morderstwa z 1981 roku
Kolejny przypadek, który jest dowodem na to, jak potężna jest siła mediów społecznościowych
Niesforna Carol
Carol Cole i jej siostra Linda Phelps po rozwodzie rodziców zamieszkały w stanie Michigan u babci, która otrzymała nad nimi opiekę. Później, kiedy Carol ukończyła 15 lat, postanowiła wyjechać do Teksasu do swojej matki, ale pozostała w kontakcie z babcią i siostrą. U matki nie było tak kolorowo jak nastolatka sobie wyobrażała, więc postanowiła uciec. Konsekwencją tego czynu było umieszczenie 17-latki w ośrodku wychowawczym, skąd także uciekła. Sytuacja miała miejsce w październiku 1980 r.
Niedługo później rodzina zdołała zlokalizować prawdopodobne miejsce pobytu Carol. Okazało się, że nastolatka mogła przebywać u znajomych w Luizjanie. Zgodnie z ich relacjami, pewnego dnia wyszła z domu na imprezę i już nigdy nie wróciła.
Niewykluczone, że później wstąpiła do instytucji religijnej znanej pod nazwą New Bethany School for Girls. Linda rozpoznała swoją siostrę na fotografii umieszczonej w kronice szkoły. Zdjęcie zostało wykonane w czasie zniknięcia Carol i przedstawiało grupę dziewcząt siedzących w szkolnych ławkach. Niektóre członkinie organizacji, do których udało się dotrzeć, twierdziły, że znały Carol, ale posługiwała się ona zupełnie innymi danymi osobowymi.
Pod kupką liści
28 stycznia 1981 r. Policja w Bossier Parish w stanie Luizjana została wezwana do lasu, gdzie na polnej drodze pod liśćmi, znajdowało się ciało w stanie daleko posuniętego rozkładu. Przeprowadzona sekcja zwłok wykazała, że ofiara morderstwa została dźgnięta dziewięć razy nożem. Rany zlokalizowane były na plecach i na klatce piersiowej.
Jak oszacowano ofiara płci żeńskiej mogła mieć od 15 do 21 lat. Ubrana była w dżinsowe spodnie, białą koszulę z długimi rękawami w różowe, żółte i niebieskie paski, beżowy sweter z kapturem, buty z wypisanymi na nich imionami „Michael Brisco”, „David”, „Resha” i „D. Davies”, białe skarpetki w niebiesko-żółte wzory, białe majtki typu bokserki, biały biustonosz i skórzany pasek z klamrą i napisem „Buffalo Nickel”.
Nikogo z imion wypisanych na obuwiu nie udało się zidentyfikować, ale niektóre źródła podają, że wypisywanie na butach, było charakterystyczne dla członkiń New Bethany School for Girls. Nieopodal ciała znaleziono zakopany w ziemi nóż i jak dowiodły badania to własnie nim zabito dziewczynę.
Bossier Doe
Ustalono, że ofiara zginęła około 6 tygodni przed odnalezieniem. Nie była wysoka i miała przeciętną budowę ciała oraz proste, jasne blond włosy sięgające do ramion. Ze względu na stan ciała, koloru oczu nie udało się określić. Wiadomo było natomiast, że ofiara nosiła niegdyś aparat ortodontyczny i jak ustalono, klamerki ściągnęła z zębów sama, bądź zrobił to ktoś kto na pewno nie miał związku z ortodoncją. Na wszystkich zębach kobiety, wciąż tkwiły resztki kleju.
Śledczy przez wiele lat próbowali ustalić tożsamość ofiary morderstwa, która została przez nich nazwana Bossier Doe. Nie znaleziono jednak żadnych świadków, ani nikogo kto mógłby ją znać. Nawet sam potencjalny morderca, nie wiedział kim była.
Henry
Do zabójstwa Bossier Doe przyznał się Henry Lee Lucas, seryjny morderca, który działał od 1960 do 1983 r. Został on skazany na karę śmierci za morderstwa 11 osób, chociaż twierdził, że pozbawił życia ponad 100 osób. Zmarł na zawał serca w 2001 r.
Henry był odpowiedzialny między innymi za morderstwo zidentyfikowanej w 2019 r. Orange Socks- Debry Jackson i zidentyfikowanej w 2015 r. Caledonia Jane Doe- Tammy Jo Alexander. Później pojawił się jednak jeszcze jeden podejrzany.
Próby identyfikacji
W celu identyfikacji tej młodej kobiety, stworzono rekonstrukcję jej twarzy. Wpierw za pomocą trójwymiarowego modelu glinianego, a później metodą cyfrową. W późniejszym czasie, kiedy nauka poszła do przodu, ofiara została ekshumowana, a z jej zębów wyodrębniono materiał DNA. Chociaż większość materiału dowodowego spłonęło w pożarze, który miał miejsce w 2005 r. W obiekcie, w którym go przechowywano, na całe szczęście DNA przetrwało.
Przez 34 lata rodzina Carol nie ustawała w poszukiwaniach. Jednocześnie detektywi z Bossier nigdy nie przestali próbować zidentyfikować znalezionego w lesie ciała.
Nagłośnienie sprawy w Internecie
W 2015 roku siostra Carol wraz z jej najlepszą przyjaciółka postanowiły wziąć sprawy w swoje ręce i nagłośnić przypadek zaginięcia Carol za pośrednictwem Facebooka i Craiglist. Ostatecznie powstała nawet specjalna strona poświęcona Carol. Mniej więcej w tym samym czasie porucznik z Bossier, Shannon Mack utworzył na Facebook post poświęcony Bossier Doe, który zawierał cyfrowo renderowany szkic przypuszczalnego wyglądu ofiary.
Dopasowanie
Dzięki tym działaniom, już sześć dni później porucznik i rodzina zaginionej nawiązali ze sobą kontakt. Wszystko za sprawą Lindy Erickson– dyspozytorki numeru alarmowego w Bossier. Kobieta widziała na Facebooku post dotyczący niezidentyfikowanej, a później kiedy przeglądała Craiglist trafiła na ogłoszenie zawierające informacje dotyczące zaginionej Carol Cole. Porównując fotografie Bossier Doe i Carol, nie miała wątpliwości, że jest to ta sama osoba. Niedługo później potwierdziły to badania DNA.
Drugi podejrzany
Od momentu, w którym nastąpiła identyfikacja Carol Cole, prowadzone jest śledztwo mające na celu ustalenie osoby odpowiedzialnej za jej morderstwo. Frances Aucoin, której ojciec John Chesson i brat, odkryli szczątki Carol, zgłosiła się na policję, twierdząc, że podejrzewa, że to jej ojciec jest odpowiedzialny za morderstwo.
Mężczyzna obecnie odsiaduje wyrok dożywocia za morderstwo swojej teściowej, którą zadźgał nożem w 1997 r. Frances opisała ojca jako bardzo agresywnego i mającego w zwyczaju zabierać z drogi autostopowiczki, które później sprowadzał do domu. Frances jest przekonana, że Carol u nich gościła i uważa, że ojciec upozorował niby przypadkowe odnalezienie ciała, by odsunąć od siebie podejrzenia. Brat Frances w 2008 r Popełnił samobójstwo. Sprawa jest w toku.
Autor, Dorota Ortakci.