Poruszająca historia 10-latka, który zniknął z basenu 40 lat temu. „Czy ktoś widział Andy’ego?”

O Andy’m mówiono, że jest sympatyczny, miły i inteligentny. Ten upalny dzień, 21 sierpnia, Andy spędził na basenie ze swoją bliską przyjaciółka, 9-letnią Melanie Perkins i jej starszym bratem.  Na basenie było również jego rodzeństwo, ale nie trzymali się razem. Około godziny 15:00 Melanie zgłodniała i poprosiła Andy’ego, żeby odprowadził ją do domu, ale ponieważ wokół tyle się działo, a zabawa była przednia, Andy chciał tam jeszcze zostać i popływać trochę dłużej. Melanie nie zmieniła jednak zdania i postanowiła sama wrócić do domu. Chwilę później, starszy brat dziewczynki ją dogonił i wrócił z nią do domu. Gdy jego przyjaciele opuścili basen, Andy został tam w towarzystwie innych dzieci z sąsiedztwa. Niedługo później, basen opuściło też rodzeństwo chłopca.

Gdzie jest Andy?

Gdy Faith Puglisi (matka Angelo) zobaczyła w drzwiach swoje dzieci zdenerwowała się, a powodem jej złości był fakt, że nie było z nimi Andy’ego. Nie był to pierwszy raz, kiedy rodzeństwo zapomniało o bracie i matka kazała najstarszemu synowi udać się na poszukiwania brata. Chłopca nigdzie nie było, więc około 18 na poszukiwania udała się jego matka. Kobieta obeszła domy przyjaciół jej syna, ale nikt nie miał pojęcia co się stało z Andym. Zaginięcie na policję zgłoszono o godzinie 22 tego samego wieczoru, ale policja nie chciała go przyjąć, argumentując, że chłopiec pewnie wróci sam i polecono matce odczekać 24 godziny zanim znowu do nich zadzwoni. Poinformowany o tym fakcie ojciec chłopca, z którym Faith była już rozwiedziona, postanowił interweniować osobiście i dopiero wtedy policja przyjęła zgłoszenie. Pierwszy funkcjonariusz zjawił się na miejscu dopiero o godzinie 3 w nocy.

Nie znaleziono śladu po chłopcu, ale ustalono, że ratownik widział Andyego o godzinie 17.45, jak spacerował po terenie otaczającym basen.

Sierpień 1975

W sierpniu 1975 roku, Wayne W. Chapman zwrócił się do dwóch chłopców w wieku 10 i 11 lat, którzy byli na tym samym basenie, na którym ostatnio widziano Andyego. Chapman zwrócił się wtedy do chłopców o pomoc w odnalezieniu jego zaginionego pudelka w pobliskim lesie. Chłopcy podążyli za nim i zostali w brutalny sposób przez niego zgwałceni. Chłopcy opowiedzieli później policjantom, że słyszeli w pobliżu odgłos „klikania”, najprawdopodobniej pochodzący z aparatu fotograficznego, a także trzask łamiących się patyków. Dzieci nie widziały nikogo ale były przekonane o obecności innych ludzi w pobliżu. Policja nie była wówczas w stanie rozwiązać sprawy i nikt nigdy nie ostrzegł rodzin mieszkających w pobliżu o obecności przestępcy seksualnego.

Chapman

Miesiąc po zaginięciu Andy’ego Wayne W. Chapman został aresztowany w Nowym Jorku za posiadanie broni palnej, podczas rutynowej kontroli drogowej. Policjant zajrzał do pojazdu i zauważył na desce rozdzielczej kilka zdjęć zrobionych polaroidem. Zdjęcia przedstawiały nagich chłopców, a to zasygnalizowało, że należy porządnie przeszukać samochód. Podczas przeszukania pojazdu policja odkryła zbiór dziecięcej p*rn*grafii, liny, taśmy, kajdanki, sprzęt fotograficzny, fałszywą odznakę policyjną i pistolet startowy. Po aresztowaniu Chapmana dwaj zgwałceni chłopcy z Lawrence mogli zobaczyć jego zdjęcie i zidentyfikowali go jako sprawcę.

Wideo

Na jednej z kaset wideo nagranej przez mężczyznę, widać dzieci w autobusie szkolnym i słychać,  jak autor nagrania opowiada o swoich fantazjach względem chłopców z niego wysiadających. Chapman miał również dużą kolekcję kaset wideo, na których widniały dzieci bawiące się i wchodzące w interakcje z innymi dziećmi w publicznych parkach i na placach zabaw. Al Mintz, były detektyw z wydziału policji w Providence, był jedynym funkcjonariuszem organów ścigania, z którym Chapman zgodził się porozmawiać.

Chapman przyznał, że jego najczęstszym podstępem, aby odciągnąć dzieci, było zaoferowanie im pieniędzy, zwykle 2-5 dolarów, za pomoc w odnalezieniu jego zagubionego szczeniaka. Chapman rozdzielał dzieci, wskazując jednemu dziecku, aby szukało w jednym kierunku, zabierając drugie, to które chciał zgwałcić w drugą stronę. W pojeździe Chapmana znaleziono również zakrwawioną skarpetę, która według matki Andy’ego należała do siostry chłopca, ale on mimo panującego tamtego dnia upału, uparł się aby je ubrać. Policja nie zbadała jednak tego dowodu i oddano ją rodzinie.

Zdjęcia

W poszukiwaniach chłopca brały udział Oddziały Gwardii Narodowej, Zielone Berety, sąsiedzi i kierowcy ciężarówek, którzy udostępniali informacje o zaginionym dziecku przez radio CB. Przyprowadzono psy tropiące, by obwąchały lokalne miejskie wysypisko i lasy w okolicy basenu. Płetwonurkowie przeszukali pobliską rzekę Shawsheen. W sumie w poszukiwaniach wzięło udział ponad 2000 wolontariuszy. Poszukiwania nie przyniosły żadnych efektów i odwołano je po sześciu dniach.

Krótko przed zniknięciem, Andy przyniósł do domu kilka polaroidowych zdjęć, które zostały mu zrobione i przekazane przez niezidentyfikowanego, obcego mu mężczyznę. Matka zabrała mu polaroidy i powiedziała Andy’emu, że nigdy nie powinien pozwalać nikomu, kogo nie zna, robić mu zdjęcia. Możliwe, że mężczyzną, który zrobił te zdjęcia był Chapman, ale biorąc pod uwagę liczbę „drapieżników” seksualnych grasujących w okolicy w tamtym czasie, mógł to być każdy. Chapman został zatrzymany i przesłuchany przez policję z kilku stanów, otrzymując liczne zarzuty, w tym pobicie, napaść seksualną na nieletniego i morderstwo. Skazano go za kilka przestępstw, jednak policja nie zdobyła dowodów na jego udział w zniknięciu Angelo. Mężczyzna odbył kilka lat w szpitali psychiatrycznym dla przestępców seksualnych, a następnie, gdy jego stan się poprawił, kontynuował odsiadkę w więzieniu i przebywa tam do dziś.

Pierce

W1988 roku pojawiła się inna osoba podejrzana o zniknięcie Andy’ego, osobą tą był Charles Pierce, który przyznał się przyznała się do zamordowania 13-letniej Michelle Wilson. Pierce powiedział śledczym, że był odpowiedzialny za 15-20 morderstw dzieci. W 1988 r. Kapitan policji Lawrence otrzymał list od funkcjonariusza stanowego związany z osobą Pierce’a. W liście napisano, że Pierce przyznał się do zabójstwa chłopca z Lawrence, co skłoniło policję do zbadania sprawy.

Wszystkie powyższe informacje zostały zasadniczo odkryte przez przyjaciółkę Andy’ego z dzieciństwa, Melanie Perkins, jedną z nielicznych, którzy widzieli Andy’ego w dniu jego zniknięcia. Melanie Perkins reżyserowała i tworzyła swój debiutancki film dokumentalny Czy ktoś widział Andy’ego? przez siedem lat. Film został wydany w 2007 roku w HBO i zdobył kilka nagród. Kobiecie udało się ustalić, że Pierce znał się osobiście z Chapmanem i niejednokrotnie spotykali się w Lawrence. Melanie nigdy nie zapomniała o swoim przyjacielu z dzieciństwa i postanowiła zrobić wszystko, aby dotrzeć do prawdy na temat jego zaginięcia. Perkins udało się nawet dotrzeć do Pierce’a i przeprowadzić z nim rozmowę w więzieniu w Shirley w stanie Massachusetts. Mężczyzna nie przyznał się jednak do zamordowania Angelo, ani nawet do tego, że widział kiedykolwiek chłopca.

Mężczyzna odsiaduje wyrok za zabójstwo oraz za gwałt na dwóch chłopcach z Lawrence, których zwabił do lasu w 1975 roku.

Ratownik

Gdy ratownikowi z basenu przedstawiono zdjęcia Chapmana, powiedział, że w dniu zniknięcia Andy’ego Chapman był w okolicy i że rozpoznał go, ponieważ miał „najdziwniejsze oczy”, jakie kiedykolwiek widział. Powiedział też, że następnego dnia, mężczyzna wrócił na basen i zapytał, dlaczego ludzie przeszukują okolicę. Matka dwóch dziewczynek poinformowała policję, że ​​jej córki widziały mężczyznę, który pasuje do opisu Chapmana, idącego za Andym do szatni i wychodzącego z basenu.

Inny chłopiec, PJ Timmons, poinformował, że w dniu zaginięcia Andy’ego pewien mężczyzna zapytał go, czy pomógłby mu w poszukiwaniu jego psa, ale chłopiec mu odmówił bo szukał akurat zaginionego roweru siostry. PJ zeznał, że kiedy odmówił, mężczyzna zapytał innych dzieci o pomoc. Kilkoro innych dzieci było tego świadkami, ale policja z jakiegoś powodu nie zamierzała ich przesłuchać.

Świadek

Ray Clarke, który w dniu zaginięcia Angelo miał 4 lata, po latach opowiedział, że on i Andy zostali zwabieni przez Chapmana do lasu obok basenu. Chapman rzekomo poprosił ich, aby pomogli mu znaleźć zagubionego szczeniaka, a oni się zgodzili. Gdy weszli za mężczyzną do lasu, Andy dostrzegł dwóch mężczyzn ukrywających się za krzakami, a gdy ci zaczęli się do nich zbliżać, zaalarmował swojego młodszego kolegę, aby ten uciekał. Według Raya, Andy biegł za nim popychając go i poganiając. Kiedy Ray był już wystarczająco daleko, zatrzymał się i spojrzał w stronę lasu, a Andy stał tam trzymany przez dwóch mężczyzn. Znieruchomiały ze strachu Ray powiedział, że patrzył, jak Andy płacze i krzyczy „na całe gardło. Gdy się już otrząsnął, pobiegł w stronę basenu, ale ten zdążył już opustoszeć. Czterolatek stał koło bramy basenu i wołał o pomoc, ale nikt go nie słyszał… Ray był tak wstrząśnięty tym co się wtedy wydarzyło, że dopiero po sześciu latach zdobył się na odwagę, by poinformować o tym co się wydarzyło policję. Co ciekawe, w aktach Andy’ego nie ma żadnych wzmianek na temat zeznań Raya. Chłopiec poddał się dobrowolnie ​​hipnozie, którą przeprowadził specjalista z Departamentu Policji Lawrence, Michael Carelli, który potem powiedział „Nie mam wątpliwości, że (Ray) rozmawiał z Chapmanem tego dnia. Opisał go, a nawet jego bliznę nad okiem”.

Serum prawdy

Na nagraniach z przesłuchań Chapmana, które prowadził Al Mintz, Chapman wspomina dzień, kiedy zabrał pewnego chłopca z basenu w towarzystwie drugiego „dużo młodszego chłopca”. Podczas tej rozmowy Chapman był pod wpływem Sodium Pentothal, czyli tzw. serum prawdy. Chociaż Chapman nie wymienił imion, a później upierał się, że nie ma na myśli Andy’ego ani miasta Lawrence, Chapman opisał chłopca jako ubranego w kąpielówki i ręcznik oraz że został przez niego „przywiązany do drzewa” w lesie. Opis miejsca jaki podał, zgadzał się idealnie z tym otaczającym basen, wspomniał wtedy o  żwirowisku, rzece i autostradzie.

Dziura

W 1998 roku, podczas poszukiwań materiałów do swojego filmu dokumentalnego, Melanie Perkins spotkała się z dwoma miejscowymi, Alanem i Tony’m, którzy opisali miejsce znajdujące się w lesie, w pobliżu basenu gdzie znajdowała się dziura, która powstała rok po zaginięciu Andy’ego. Opisali ten otwór jako „idealnie prostokątny, z płaskim dnem i płaskimi bokami” i wyglądający „jakby coś z niego zostało wyjęte – jak np. skrzynia, a może trumna”. Dziurę, ktoś zakopał dwa dni później i nikt wtedy nie zgłosił tego odkrycia. Melanie udało się zebrać grupę specjalistów, w tym antropologa i poszukiwaczy z psami aby sprawdzić tą okolicę. Kilka psów prowadzonych niezależnie od siebie zasygnalizowało w tym samym miejscu. Było to miejsce gdzie według chłopców znajdował się dół. Po przekopaniu go znaleziono jedynie pojedynczą, drewnianą płytę. Nie wyklucza się, że ciało chłopca mogło tam być zakopane, a później zabrane i pochowane w innym miejscu.

Policja i NAMBLA

Policja w tej sprawie wykazała się ogromną ignorancją, opieszałością, brakiem współpracy między wydziałami, lekceważeniem zeznań potencjalnych świadków i niedbałością o dowody rzeczowe. Rodzina chłopca i osoby zainteresowane sprawą wierzą, że gdyby potraktowano ją od początku jak należy, dzisiaj mogliby chociaż odwiedzać grób swojego bliskiego. Obecnie nie mogą nawet tyle…

Podejrzewa się, że zarówno Chapman jak i Pierce byli członkami organizacji NaMbla. Grupa North American Man / Boy Love Association powstała ponad 40 lat temu i zajmuje się walką o zniesienie przepisów regulujących kwestie wieku dzieci pozwalającego na kontakty seksualne z dorosłym człowiekiem. Założyciele i członkowie grupy, którzy oczywiście są ped*filami, prowadzą pod jej szyldem liczne kampanie na rzecz uwolnienia mężczyzn, którzy zostali skazani za kontakty seksualne z małoletnimi. Siedziby NAMBLA mieszczą się prawdopodobnie w Nowym Jorku i San Francisco, a jej zasięg obejmował również Lawrence.

Poszukiwania Andy’ego trwają, a jego sprawa pozostaje otwarta.

This slideshow requires JavaScript.

Autor: KaMa.