Autostrada Łez w Kolumbii Brytyjskiej obejmuje trzy północne drogi – 16, 97 i 5. Podczas podróży tymi trasami zniknęło 18 kobiet, choć uważa się, że liczba ta sięga nawet 43. Większość ofiar należała do społeczności Pierwszego Narodu. Oto kolejne przypadki.
1 część artykułu poniżej
Nierozwiązane przypadki Autostrady Łez, część 1
Jean Virginia Sampare
18- letnia Jean Virginia Sampare, z pochodzenia Gitxsan ( grupa etniczna- rdzenni mieszkańcy Kanady), była drugim, najmłodszym z sześciorga dzieci. Chociaż Jean z natury była cicha i nieśmiała, jej rodzeństwo zapamiętało ją jako odpowiedzialną, silną, zdecydowaną i odważną. Rodzice dzieci byli bardzo surowi i rygorystyczni, a ojciec często zaglądał do kieliszka. Kiedy spał pijany na kanapie, a matka była w pracy, to własnie ona opiekowała się swoim rodzeństwem i okazywała im miłość, której w domu często brakowało.
W czasie poprzedzającym zaginięcie, Jean uczęszczała do szkoły średniej, a w sezonie wędkarskim pracowała w zakładzie konserw łososia. W tej samej firmie pracował także jej chłopak, który zaginął na kilka przed jej zniknięciem. Jego szczątki odnaleziono miesiąc później. Utonął w rzece Skeena, która jest drugą pod względem długości rzeką w w Kolumbii Brytyjskiej.
W czwartek wieczorem 14 października 1971 r. Jean była bardzo przygnębiona i płakała, co miało związek z nagłym zniknięciem jej chłopaka. W pewnej chwili kiedy jej matka weszła do kuchni, Jean wstała i ruszyła do drzwi, próbując uniknąć kontaktu wzrokowego. Prawdopodobnie nie chciała by ktokolwiek wiedział jak przeżywa stratę. Była godzina 22:00 kiedy bez słowa opuściła dom i udała się do swojego kuzyna Alvina, proponując mu spacer po okolicy.
Jean i Alvin spacerowali w pobliżu starego mostu na autostradzie 16, który mieścił się w pobliżu domu kuzyna. Nastolatka cały czas mówiła o swoim chłopaku- bardzo się o niego martwiła, a Alvin ją pocieszał, zapewniając, że na pewno wszystko się dobrze skończy i odnajdzie się cały i zdrowy.
Wieczór stawał się coraz zimniejszy i w pewnej chwili kuzyn powiedział, że skoczy do domu po kurtki, a następnie odprowadzi Jean do domu. Chłopak wsiadł na rower i poprosił Jean aby na niego zaczekała. Po upływie około 10 minut, w drodze powrotnej Alvin usłyszał coś co brzmiało jak odgłos trzaśnięcia drzwiami i warkot silnika. Chwilę później kiedy wrócił do miejsca, w którym pozostawił Jean, okazało się, że nigdzie jej nie ma.
Matka dziewczyny zgłosiła jej zaginięcie następnego ranka. Poszukiwania były prowadzone przez 8 dni, do momentu kiedy spadł śnieg i kontynuowane zaraz jak stopniał. Niczego nie znaleziono. Chociaż zniknięcie ukochanego mocno wstrząsnęło Jean, według jej bliskich ucieczka z domu nie leżała w jej naturze, a tym bardziej odebranie sobie życia.
Zaginięcie nastolatki wiązane jest z Autostradą Łez i jednym i tym samym, wciąż nieznanym mordercą. Jean zaginęła rok, prawie co do dnia po Helen Claire Frost, która zniknęła we wtorek 13 października 1970 roku i trzy lata przed Moniką Ignas, która zniknęła w piątek 13 grudnia 1974 roku.
Gale Weys
Druga, najstarsza z dziewięciorga rodzeństwa 19- letnia Gale zniknęła 19 października 1973 r. Podczas podróży autostopem z Clearwater do Kamloops. Jej ciało zostało znalezione 6 kwietnia 1974, około 11 km na południe od Clearwater, w rowie przy autostradzie 5. Rodzina Gale nigdy nie zrezygnowała z nadziei, że jej morderstwo zostanie kiedykolwiek wyjaśnione. Chociaż podejrzewa się, że Gale zginęła z rąk człowieka imieniem Bobby Jack Fowler, nie znaleziono na to dowodów.
Bobby był amerykańskim gwałcicielem i prawdopodobnym seryjnym mordercą, który „działał” w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Zmarł w więzieniu na raka płuc, podczas odsiadywania 16-letniego wyroku skazującego za gwałt i porwanie, czego dopuścił się w 1996 r.
Rodzina zamordowanej nadal walczy o sprawiedliwość, a to opowieść o Gale, napisana przez jej dwie młodsze siostry:
Gale była typową starszą siostrą, zawsze wspierającą i chroniącą młodsze rodzeństwo. Była chłopczycą, zaciekle niezależną i lubiła wszelkiego rodzaju przygody i zajęcia na świeżym powietrzu, ciągnąc nas, swoje rodzeństwo i przyjaciół do zabawy. Niezależnie od tego, czy chodziło o naukę jazdy na rowerze, pływanie, czy organizację wędrówki i eksplorację okolicznych wzgórz, była to podstawa-„wszyscy za wszystkich, wszyscy za jednego”
Z zaraźliwym śmiechem i ostrym poczuciem humoru była naturalnym przywódcą i wzywała innych do przekraczania granic, które sami sobie wyznaczyli. Uwielbiała atrakcje na wesołym miasteczku i zawsze namawiała innych na najszybsze, najwyższe i najbardziej przerażające przejażdżki.
W szkole osiągała bardzo dobre wyniki. Lubiła się uczyć i udzielać korepetycji swojemu młodszemu rodzeństwu. Jako nastolatka zdobyła Narodowy Certyfikat Ratownika i prowadziła lekcje pływania. Jako wolontariuszka pracowała i uczyła dzieci specjalnej troski.
W ramach organizacji Guiding Gale podróżował po wielu miejscach, Expo 66, Terytoriach Północno-Zachodnich i Mexico City, tworząc chęć poznania większej części świata. To właśnie podczas tej podróży do Meksyku wrażliwa i współczująca natura Gale zdała sobie sprawę z ogromnej biedy i cierpienia, które istnieją na świecie i zaszczepiła pragnienie, by jakoś je złagodzić.
Gale, która właśnie wyprowadziła się z domu, mieszkała i pracowała w Clearwater, odkrywając nowy, niezależny etap życia jako młoda dorosła. Pracowała na dwóch etatach, aby zaoszczędzić pieniądze na podróż do Meksyku. Marzyła także o macierzyństwie i to było jej największe ze wszystkich marzeń (…)
Pamela Darlington
21 października 1973 roku Pamela Darlington skończyła 19 lat . Siedemnaście dni później jej ciało znaleziono na brzegu rzeki Thompson w Kamloops. Pamela zniknęła 6 listopada, a to co robiła w ostatnią noc jej życia nie jest do końca jasne. Większość źródeł podaje, że jechała ze swojego domu autostopem by spotkać się z przyjaciółmi w pubie. Na miejsce dotarła, a według jej przyjaciół imprezę opuściła z przystojnym facetem z rozczochranymi włosami. Jej ciało znaleziono 7 listopada w parku nad rzeką. Została zgwałcona i pobita na śmierć. W jej przypadku podejrzanym również jest Bobby Jack Fowler.
Chłopak, który był zakochany w Pameli, rok po jej morderstwie popełnił samobójstwo. Wiadomo, że nie miał związku ze sprawą.
Autor, Dorota Ortakci.
