Dwaj nastolatkowie wybrali się na polowanie. Po drodze, w wąwozie tuż przy Ely Road, zauważyli śpiącą na dachu samochodu młodą kobietę. Postanowili przejść obok tak, aby jej nie obudzić….
Powrót i makabryczne odkrycie
Kilka godzin później, Kevin Coppess i Danny Lineweaver wracali z wyprawy. Zauważyli, że kobieta śpiąca na dachu samochodu nie poruszyła się ani o milimetr. Gdy podeszli bliżej, zorientowali się, że ta najprawdopodobniej nie żyje – świadczył o tym chociażby kolor jej skóry. Na miejsce przyprowadzono matkę jednego z chłopców.
Kim była?
Maureen Brubaker Farley była lubianą i energiczną nastolatką. Mieszkała w Sioux City w stanie Iowa wraz z rodzicami i sześciorgiem rodzeństwa. Kiedy miała 15 lat, poślubiła Davida Farleya i przeprowadziła się do Cedar Rapids w Kalifornii, co bardzo zaskoczyło jej bliskich.
David usłyszał wyrok pozbawienia wolności, który miał odbyć w więzieniu stanowym Anamosa. Aby, być bliżej męża, Maureen zamieszkała w wynajętym pokoju, usytuowanym niedaleko aresztu. W tym samym czasie rozpoczęła pracę jako kelnerka w restauracji Weida, by opłacić czynsz.
Zaginięcie i odnalezienie
20 września 1971 roku, szef Maureen zgłosił na policję jej zaginięcie. Dziewczyna nie stawiła się w pracy, co wcześniej jej się nie zdarzało. Cztery dni później, została odnaleziona martwa w wąwozie przy Ely Road.
Sekcja zwłok wykazała rozległe pęknięcie czaszki. Wiele wskazywało na to, że dziewczyna została wykorzystana seksualnie. Początkowo podejrzewano, że została wyrzucona z jadącego samochodu i z tego powodu „wylądowała” na masce drugiego auta – tę wersję zdarzeń szybko udało się wykluczyć. Ubranie Maureen nie było podarte, najprawdopodobniej nie broniła się przed napastnikiem. Możliwe więc, że została zaatakowana od tyłu i nie zdążyła zareagować. Miała czyste stopy, choć na miejscu nie znaleziono żadnych butów. Zniknęła również torebka ofiary.
Zabezpieczono próbki jej DNA.
Śledztwo
Szef policji, Kenneth Vanous poinformował, że z mieszkania Maureen Brubaker Farley zginęło wiele par butów. Jej auto, zatankowane do pełna, stało nietknięte w garażu, a częściowo wypalona paczka papierosów, którą kupiła 17 września, leżała w jej sypialni.
W międzyczasie, przebadano wariografem osoby, które mogły coś wiedzieć w tej sprawie. Mimo wszystko, nikt nie został oskarżony w tej sprawie. Sprawa zamknięto na wiele lat.
Dopiero w 2006 roku, porównano próbki DNA zabezpieczone na miejscu zdarzenia, jednak nie znaleziono żadnego „dopasowania”. W 2010 roku, rodzina Brubakerów zaoferowała 5000 dolarów za informacje dotyczące śmierci Maureen, jednak bezskuecznie.
2015 rok
Sprawa „odżyła”, gdy sprawą zajął się Matt Denlinger.
Zaczęliśmy wszystko od zera. Dla nas była to zupełnie nowa sprawa. Zapoznaliśmy się ze wszystkimi szczegółami.
Wyodrębniono szesnaście osób, mogących mieć związek ze śmiercią Maureen. Później eliminowano ich tak długo, aż pozostał tylko jeden. Pobrano próbkę DNA od córki podejrzanego. Znaleziono dopasowanie.
Główny podejrzany
George Merlin Smith pracował w firmie transportowej oraz w sklepie monopolowym nieopodal budynku, w którym mieszkała ofiara. Często przychodził do restauracji, w której pracowała. W śledztwie mówił, że był jej bliskim przyjacielem. Czynnie uczestniczył w śledztwie, wielokrotnie wypytując policję o szczegóły sprawy. Mężczyzna był przesłuchiwany ale odmówił udziału w badaniu wariografem. Nigdy też nie został o nic oskarżony.
Podejrzane dociekanie Smitha o postępach w sprawie dały, skłoniły nas do podejrzenia, że może mieć jakiś związek ze śmiercią Maureen.
Niestety, George Merlin Smith nigdy nie doczekał się wyroku. Zmarł w 2013 roku, w wieku 94 lat. Sprawa została ponownie zamknięta.
Rodzeństwo zamordowanej prowadziło na Facebooku stronę poświęconą jej pamięci:
Zdajemy sobie sprawę, że nic nie może przywrócić Maureen życia, a „sprawiedliwość” na tym świecie może wcale nie być sprawiedliwością… ale może teraz możemy znaleźć jakiś rodzaj spokoju. Ilekroć członek rodziny odchodził z tego świata, moja mama mówiła: „Cóż, teraz są tam z Maureen i są razem, znają odpowiedzi i jak bardzo muszą być szczęśliwi, że znów ją zobaczą”. Niech Bóg błogosławi moją matkę, najsilniejszą kobietę, jaką kiedykolwiek znałem.
autor, Daria