Let’s travel together.

Kim była „Słodka Fanny Adams”? Okrutne zabójstwo niewinnego dziecka

0

Frazę „Słodka Fanny Adams” zna niemal każdy Brytyjczyk. Więc kim była Fanny? Dzieckiem. Dzieckiem o niezwykłej urodzie, zamordowanym w tak brutalny sposób, że zbrodnia ta wstrząsnęła całą wiktoriańską Anglią. Ostatni dzień ziemskiego życia Fanny zaczął się szczęśliwie. Córka rolników mieszkała w małym domku w Alton Hampshire. Alton było i nadal jest malowniczym miasteczkiem targowym na południu Anglii. Jego najsławniejszym mieszkańcem przed biedną Fanny była angielska pisarka, Jane Austen. 

Ta pamiętna sobota, 24 sierpnia 1867 roku, była parna i gorąca. Ojciec dziewczynki udał się na grę w krykieta, a jej mama jak zazwyczaj zajmowała się młodszym rodzeństwem i domowymi pracami. W tym czasie 8- letnia Fanny, wraz ze swoją najlepszą przyjaciółką Minnie i 5- letnią siostrą Lizze, szykowały się do wyjścia na świeże powietrze. Dziewczynki wyruszyły w niedaleką podróż na pola zwane Flood Meadow- ich ulubione miejsce do zabawy. Po drodze spotkały kilku sąsiadów wracających z kościoła. W śród nich był Frederick Baker, 29-letni urzędnik adwokacki, który niedawno przeprowadził się do małego miasteczka. Chociaż dzieci podejrzewały, że Baker był pijany, uważały go za szanowanego mężczyznę. Kiedy do nich podszedł, prawdopodobnie nabrały czujności, ale się nie bały. Dziewczynki nie mogły wiedzieć, że Baker w rzeczywistości był pedofilem i miał mordercze myśli. Fanny była wyjątkowo ładnym i dojrzałym jak na swój wiek dzieckiem. Mężczyzna zaproponował dziewczynce pieniądze, w zamian za co miała się z nim udać do pobliskiego ogródka. Pozostałym dziewczynkom dał po trzy dolary w zamian za zabawę w innym miejscu. Cała trójka wzięła pieniądze, jednak Fanny wciąż trzymała się blisko swojej siostry i przyjaciółki. Baker kręcił się w pobliżu, zbierając jeżyny, które później ofiarował dziewczynkom. Po upływie godziny zmęczone upałem dzieci, postanowiły wrócić do domu. Wtedy mężczyzna zagrodził im drogę, prosząc Fanny by towarzyszyła mu w przejażdżce do sąsiedniej wioski. Kiedy odmówiła, złapał krzyczące dziecko i wciągnął do pobliskiego ogrodu. 

Przerażone dziewczynki, które były świadkami porwania, biegły tak szybko jak to możliwe, Kiedy dotarły do domu Minnie, który był najbliżej, opowiedziały o całym zdarzeniu jej matce. Kobieta nie uwierzyła w opowieść dzieci i nie podejmując żadnych działań, wygoniła je z powrotem na dwór. Dopiero po południu, gdy Minnie opowiedziała tę historię sąsiadce, ta zaniepokojona pobiegła po matkę Fanny i obie wyruszyły na poszukiwania dziecka. Gdy zbliżały się do Flood Meadows, spotkały Fryderyka Baker’a. Pytały mężczyznę gdzie jest Fanny i jakim prawem dał dzieciom pieniądze. Groziły wezwaniem policji. Baker drwił z kobiet i sądził, że nie ma nic do ukrycia, twierdząc że skoro ma pieniądze, to ma także prawo by je rozdawać. Kobiety onieśmielone jego postawą i pewnością siebie, przyjęły wyjaśnienia i wróciły do domów. 

Kiedy ośmiolatka nie wróciła na kolację, grupa poszukiwawcza złożona z miejscowych, wyruszyła na przeszukiwanie terenu. Poszukiwania te nie przyniosły rezultatu. Dopiero gdy miejscowy robotnik, Thomas Gates, udał się do pobliskiego ogródka, by uprawiać swoje plony, dokonał straszliwego odkrycia. Pośród chmielu, leżała odcięta głowa Fanny. Pozostałe części ciała dziecka wraz z organami wewnętrznymi zostały rozrzucone po okolicy. To co udało się odzyskać, zostało przekazane do lokalnego domu pogrzebowego. W tym samym czasie policja wyruszyła na poszukiwanie Baker’a, który jak gdyby nigdy nic, siedział spokojnie w swoim biurze. Został aresztowany pod zarzutem morderstwa. Po przeszukaniu okazało się, że jest w posiadaniu dwóch małych noży. Na mankietach jego koszuli były widoczne dwie małe krople krwi. W późniejszym czasie odkryto dwa bardzo istotne dowody.

„Zabiłem młodą dziewczynę. To było ekscytujące i gorące”– pisał 26 sierpnia, Baker w swoim biurowym dzienniku.

 Drugim dowodem było oświadczenie małego dziecka, które widziało, jak Baker opuszcza ogród, w którym znaleziono Fanny. Świadek twierdził, że mężczyzna był pokryty krwią, którą zmywał z siebie w pobliskim stawie. W dniu 5 grudnia Baker stanął przed sądem. Podczas procesu, zaprzeczył zabiciu dziecka i cały czas pozostawał spokojny. Pomimo utrzymywania niewinności został skazany na karę śmierci. W wigilię został powieszony przed tłumem 5 tysięcy osób. Społeczność zdeterminowana do tego by pamięć o biednej dziewczynce zawsze trwała, zgromadziła pieniądze na nagrobek. W tym momencie powinna zakończyć się ta smutna historia angielskiej dziewczynki. Jednak z powodu dziwnego zwrotu wydarzeń, imię Fanny Adams, w angielskim slangu stało się synonimem czegoś bezwartościowego. Do dnia dzisiejszego usłyszymy takie frazesy: „Sweet F A”, lub „Sweet f *** all”.

W 1869 roku baranina w puszce, została wprowadzona jako racja żywnościowa w brytyjskiej marynarce wojennej. Daleko jej było do smacznego kawałka mięsa a marynarze narzekali, że ich jedzenie było tak okropne, że czuli się jakby jedli rozczłonkowane zwłoki Fanny. Wkrótce groteskowy żart rozprzestrzenił się tak daleko, że puszki z mięsem sprzedawane były pod tagiem Fanny Adams. Jak to często bywa z językiem, slangowa fraza „Sweet Fanny Adams” wkrótce przenikała do szerszego społeczeństwa, gdzie stała się eufemizmem do wszystkiego, czego nie warto mieć.

Zostaw odpowiedź

Twoj adres e-mail nie bedzie opublikowany.