Eva Swan urodziła się w styczniu 1884 r. W stanie Nevada, ale dorastała w Kalifornii, gdzie ukończyła szkołę średnią z dyplomem nauczycielki, który uprawnił ją do pracy w szkołach na terenie całego kraju. W wieku 26 lat Eva, nadal była singielką, a cały swój wolny czas poświęcała pracy – posługiwała się biegle pismem stenograficznym. Wśród najbliższych uchodziła za osobę łagodną i przyjazną, dlatego też zawsze otaczał ją wianuszek życzliwych osób, a w szczególności mężczyzn. Szczególne zainteresowanie jej osobą wykazywał Homer Hatch, którego znała od dziecka, i Paul Parker, który mieszkał w tym samym pensjonacie co ona.
20 kwietnia 1910 r. Evę widziano po raz ostatni. Tego dnia wyglądała na chorą – miała bladą skórę i problemy z koncentracją. W pewnym momencie powiedziała: „Nie mogę tego dłużej znieść”, rzuciła kluczę na biurko szefa i wyszła z pracy. Późnym popołudniem jej przyjaciele i rodzina podjęli kilka nieudanych prób skontaktowania się z Evą telefonicznie. W końcu jej wujek udał się do pensjonatu w którym zajmowała pokój. Wszystkie rzeczy osobiste młodej kobiety pozostały na swoim miejscu i wydawało się, że Eva za chwilę wróci. Kiedy tak się nie stało, jej rodzina zawiadomiła policję. Bezowocne poszukiwania kobiety, trwały przez następne 6 miesięcy.
19 września w Departamencie Policji w San Francisco rozdzwonił się telefon. Dzwoniący, Ben Gordon wyznał, że Eva jest pochowana w piwnicy przy ulicy Eureka 327, a zabójcą jest jego szef, czyli dr. James Grant. Dzwoniący postanowił wyznać prawdę aby się zemścić. Szef był mu winien 18 dolarów, a kiedy Ben upomniał się o swoje pieniądze, ten dał mu 2 dolary i nazwał go sukinsynem. 3 dni później, policja wraz z Benem udała się w miejsce, w którym miało być ciało Evy. Kiedy za pomocą łomu, podważyli warstwę świeżego betonu, powietrze przeszył zapach śmierci. W płytkim grobie, leżała walizka skrywająca zwłoki. Przybyły na miejsce koroner, zaraz po otwarciu torby prócz zapachu zgniłego mięsa, wyczuł dość silną woń kwasu azotowego, z pomocą którego sprawca starał się utrudnić identyfikację ofiary. Mimo tego, mama Evy rozpoznała swoją córkę po wydatnych kościach policzkowych i dużych dłoniach.
Dr James Grant i pracująca z nim 26- letnia pielęgniarka Marie Messerschmidt zostali aresztowani. Oboje próbowali zapewnić sobie alibi, twierdząc, że w momencie zaginięcia Evy przebywali w kurorcie w południowej Kalifornii. Odmawiali także składania jakichkolwiek zeznań. Policja zwróciła się o pomoc do szwagra, Marie, aby zachęcił ją do otwarcia się. Mężczyzna pokazał Marie zdjęcie jej zmarłej matki i powiedział: „Co by teraz o tobie pomyślała twoja matka? Jeśli szanujesz jej pamięć, nie będziesz dalej tak postępować! ”. To poskutkowało. Jej stoicyzm ustąpił miejsca empatii dla Evy i kobieta zaczęła mówić.
Okazało się, że nazwisko James Grant było pseudonimem, a doktor nazywał się w rzeczywistości Robert Thompson, a Marie nie miała uprawnień do wykonywania zawodu. Wszystko, co robiła, wynikało ze strachu i miłości do szefa, którego pragnęła poślubić. Marie wyznała, że Eva przyszła do gabinetu lekarskiego 16 kwietnia i potrzebowała aborcji, która była w tamtych czasach nielegalna, a mimo tego doktor zgodził się wykonać zabieg. Eva zjawiła się w gabinecie jeszcze 17 i 18 kwietnia pragnąc dalszego leczenia. Czuła się chora, a z uwagi na to, że dopuściła się przestępstwa, nie mogła szukać pomocy w szpitalu. Doktor, nie udzielając Evie pomocy, odesłał ją do domu. W jego ginekologicznym gabinecie zjawiła się ponownie 20 kwietnia. Marie położyła ją do łóżka ponieważ kobieta dosłownie wiła się z bólu. Tego dnia odwiedził ją Paul, który najpewniej był odpowiedzialny za niechcianą ciążę. Marie twierdziła, że robiła wszystko co mogła by ulżyć kobiecie w cierpieniu, ale podświadomie wiedziała, że bez hospitalizacji Eva umrze. Męka Evy trwała kolejne 10 dni. 30 kwietnia 1910 r. O 4:00 nad ranem zmarła w samotności w wyniku sepsy. Po śmierci lekarz wraz z asystentem Williamem włożyli ją do walizki i znieśli do piwnicy, gdzie próbowali rozpuścić ciało przy pomocy kwasu, a następnie ukryli je pod warstwą betonu.
Obrady w sądzie nie trwały długo. Dr. Robert Thompson został oskarżony o zabójstwo przez aborcję, otrzymawszy wyrok 20 lat pozbawienia wolności. Eva Swan po swojej śmierci stała się znana jako ofiara swoich czasów i braku wyboru. Dr Robert Thompson został zwolniony warunkowo z więzienia po zaledwie dziewięciu latach, a tragiczna historia Evy została w dużej mierze zapomniana.
Autor, Dorota Ortakci
