Utrata dziecka to największa tragedia, która może przydarzyć się rodzicom. W tym przypadku po tym smutnym wydarzeniu, nastąpiła bardzo dziwna seria wydarzeń, której przypisuje się zjawiska paranormalne.
Rodzina Mabel
Rodzina Mabel mieszkała w niewielkim miasteczku Selina w Teksasie. Olivia i Travis byli szczęśliwym małżeństwem wychowującym syna Aiden’a. Wydawało się, że mają idealne życie ponieważ byli lubiani przez sąsiadów, mieli dobre posady, pieniądze i piękny dom. Niestety w 1990 r. Doszło do tragedii, która zniszczyła rodzinę na zawsze.
Wypadek i głęboka depresja
13 marca 1990 r. Siedmioletni Aiden nagle zniknął podczas zabawy w ogrodzie, a kilka godzin później został wyciągnięty przez ojca z lokalnego stawu. Chłopczyk niestety utonął. Śmierć małego dziecka wstrząsnęła całą społecznością, ale najbardziej dotknęła Olivię. Ta niegdyś wesoła kobieta, zamknęła się w sobie, porzuciła pracę, odizolowała się od przyjaciół i przestała zwracać uwagę na własnego męża. Żałoba po synu wpędziła ją w tak głęboką depresję, że Olivia dosłownie wycofała się ze świata. Ostatecznie Travis nie udźwignął tego ciężaru i na początku 1991 r. Wniósł pozew o rozwód i wyprowadził się z domu. Od tamtego czasu Olivia była czasami widywana przez sąsiadów, kiedy to ponuro snuła się po ogrodzie, ale we wrześniu wszelki ślad po niej zaginął. Sąsiedzi pomyśleli, że kobieta została zamknięta w szpitalu psychiatrycznym i wkrótce o niej zapomnieli.
Tajemnicze połączenie
Trzy lata później, 27 lutego 1994 r. Operator numeru 911 otrzymał połączenie, jednak ktokolwiek był po drugiej stronie milczał, a następnie się rozłączył. Policja zlokalizowała adres i okazało się, że połączenie nadeszło z domu rodziny Mabel. Funkcjonariusze sądząc, że ktoś potrzebuje pomocy, niezwłocznie zjawili się na miejscu. Już po chwili, stojąc przed drzwiami, nie byli pewni czego mogą się spodziewać w środku ponieważ dom wyglądał na zaniedbany i opuszczony.
Pierwsze co uderzyło ich po wyważeniu drzwi, to duszący i przyprawiający o mdłości fetor. Wewnątrz panował bałagan, a gruba warstwa kurzu pokrywała wszystkie powierzchnie. Kiedy jednak policja otworzyła drzwi do dziecięcego pokoju, okazało się, że jego wnętrze jest niesamowicie czyste, a wszystkie znajdujące się w nim przedmioty starannie poukładane. Pokój w zestawieniu z resztą domu sam w sobie napawał przerażeniem, ale jeszcze bardziej przerażające było to co skrywał.
Ołtarzyk
Na środku pokoju, na bujanym fotelu siedziały wysuszone zwłoki Olivii. Ubrana w koszulę nocną i kapcie, ściskała w dłoni dziwną laleczkę wykonaną z patyczków. Bezpośrednio przed nią stał nakryty białym obrusem stolik, a w jego centralnym punkcie, oprawiona w ramkę fotografia Aiden’a. Na tym dziwnym ołtarzyku znajdowały się także kwiaty, świece, listy, przedmioty należące do chłopca i urna z jego prochami. Co dziwniejsze, ten upiorny ołtarzyk został oznaczony słowami spisanymi w obcym języku, który później okazał się sanskrytem*. Przetłumaczone słowa brzmiały: „Stwórz”, „Podnieś”, „Zbuduj”.
List do zmarłego syna
Na stoliku zabezpieczono także napisany przez Olivię list: „Mój Adien. Przepraszam. Tak mi przykro. Nigdy nie powinnam pozwolić, żeby tak się stało. Nie pozwolę, żebyś mnie zatrzymał nikczemna kreaturo. Mama nadchodzi po ciebie, Aiden mój słodki. Mamusia się kocha”. Co dziwniejsze list został oznaczony datą 27 lutego 1994 r. A Olivia nie żyła co najmniej od miesiąca, chociaż przyczyny jej śmierci nie udało się ustalić. W trakcie oficjalnego dochodzenia założono, że kobieta napisała list wcześniej i po prostu oznaczyła go wyprzedzającą datą. Jednak kto zadzwonił tego dnia na numer alarmowy? I kogo Olivia nazwała nikczemną kreaturą? Tego niestety nie udało się ustalić i pozostały jedynie domysły.
Żałoba ucieczką do okultyzmu?
Jednym z założeń pojawiających się w tej sprawie, jest to, że Olivia w którymś momencie powróciła do domu i zaczęła praktykować magiczne rytuały. Belgijsko-francuska odkrywczyni, spirytystka i buddystka, Alexandra David-Néel stwierdziła, że Olivia próbowała stworzyć tulpę swojego zmarłego syna. Tulpa w mistycyzmie oznacza byt lub obiekt stworzony przez sferę duchową lub mentalną. Zwana także „formą myślową”, jest koncepcją, która pierwotnie wywodzi się z buddyzmu tybetańskiego i oznacza obiekt lub byt stworzony jedynie dzięki czystej woli, koncentracji i duchowej lub mentalnej dyscyplinie.Według Alexandry, kiedy rytuał zostanie przeprowadzony poprawnie można sprowadzić na świat wyobrażoną przez siebie formę, czyli w tym przypadku formę przypominającą Aiden’a: „Kiedy tulpa zostanie obdarzona wystarczającą witalnością, aby móc odgrywać rolę prawdziwej istoty , ma tendencję do uwalniania się spod kontroli twórcy. Dzieje się to niemal mechanicznie, podobnie jak w przypadku dziecka – gdy jego ciało jest gotowe i może żyć osobno, opuszcza łono matki. W tym przypadku sprowadzony na świat byt, mógł wymknąć się spod kontroli, odwrócić od matki i stać nikczemną istotą, o której Olivia napisała w swojej notatce.”
Zła siła
Oficerowie, którzy pracowali na miejscu, przyznali później, że przebywając w domu Mabel, czuli się bardzo niekomfortowo i wręcz wyczuwali czyjąś obecność. Wezwali nawet eksperta od zjawisk paranormalnych. Drew Navarro, który od lat badał niewyjaśnione zjawiska i interesował się okultyzmem, tak wspominał kontakt z tym miejscem: „W setkach miejsc, które badałem, nigdy nie czułem tak imponującej siły. Nie mogłem oddychać, moje serce biło nieustannie. Cokolwiek tam jest, jest niezwykle chaotyczne i zaborcze. Jak zazdrosne dziecko, które wpada w furię. Moim zdaniem należy unikać tej nieruchomości, a najlepiej zrównać ją z ziemią.”
*Sanskryt jest językiem literackim starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii. Mimo iż w Europie panuje przekonanie, że jest językiem martwym jak łacina nadal jest używany. Szczególnie w ceremoniach religijnych hinduizmu.
Autor, Dorota Ortakci
Zainteresowałam się ta historia bardziej i niestety, to fake i marketing na potrzeby niewydanego filmu