Ismo Kullervo Junni był fińskim seryjnym mordercą i podpalaczem, który dokonał kilku zabójstw i podpaleń na terenie letniego obozu Kivinokka w Herttoniemi w Helsinkach. Cechą charakterystyczną zabójstw Junnisa było to, że usuwał zęby swoim ofiarom.
Ismo i Kaija
O wczesnym życiu Ismo nie wiadomo zbyt wiele. Dostępne źródła oferują jedynie krótką informację na temat miejsca i daty urodzin mężczyzny. Ismo Junni urodził się 27 czerwca 1943 roku w Finlandii. Wiadomo również, że mężczyzna miał żonę Kaiję i kilkoro dzieci. Oboje pracowali (Junni zajmował się naprawą dachów) i tworzyli szczęśliwą rodzinę, do momentu gdy w domu zaczęło się pojawiać coraz więcej alkoholu. Ismo i Kaija pili coraz częściej i z relacji sąsiadów wynika, że w ich domu niejednokrotnie słychać było krzyki i kłótnie.
Przez wielu Junni opisywany był jako zabawnego i elokwentnego gawędziarz. I to właśnie jego zaawansowane umiejętności interpersonalne i pewność siebie stały się jego śmiercionośną bronią, dzięki której pozyskiwał zaufanie swoich przyszłych ofiar.
Zabójstwa
Swojej pierwszej zbrodni Junni dokonał w sierpniu 1980 roku, a ofiarą szaleńca była jego własna żona Kaija. Mężczyzna został przesłuchany w tej sprawie, ale nie było przeciwko niemu wystarczających dowodów, a sprawa ostatecznie została zaklasyfikowana jako wypadek.
Do kolejnych morderstw doszło w czerwcu 1986 roku w Kivinokka w Herttoniemi. Tym razem ofiarami Ismo stali się nieznani mu rybacy, Seppo Mantyniemi i Juha Vare. Mężczyzna zagadnął ich i wspólnie spożywali alkohol w domku letniskowym należącym do jednego z mężczyzn. Następnie, Junni celowo doprowadził do sprzeczki, w efekcie której został wyrzucony z domku. Bez sprzeciwu opuścił budynek i zaczaił się w pobliskich krzakach czekając, aż rybacy zasną. Gdy pijanych mężczyzn zmorzył sen, Junni wdarł się do środka, wylał naftę z lampy na kanapę, na której spali rybacy, a następnie ją podpalił. Po podpaleniu, nie uciekł, a czekał ukryty na przyjazd straży pożarnej, napawając się widokiem płonącego domu.
W listopadzie 1986 roku Junni zabił swojego przyjaciela i sąsiada Mattiego Haapanena, a następnie podpalił jego letni domek. Ostatnie zabójstwo miało miejsce w 1988 roku, kiedy Junni spalił żywcem Paula Sironena w jego letnim domku w Kivinokka.
Wyznanie po latach
W 1990 roku, dorosły już syn Junnisa, ujawnił policji, że śmierć jego matki nie była wypadkiem. Syn Ismo miał wtedy 15 lat i dobrze pamiętał co wydarzyło się tamtego dnia. Rankiem, tamtego sierpniowego dnia, chłopiec przygotowywał się do wyjścia do szkoły, kiedy zobaczył, jak jego matka leży nieprzytomna na podłodze w łazience. Okazało się, że dzień wcześniej, wieczorem rodzice pili alkohol i doszło między nimi do bójki. Matka chowała się pod pod łóżkiem jednego z dzieci, a ojciec ją stamtąd wyciągnął i kopał oraz deptał po głowie. Następnego dnia mężczyzna udał się do sąsiadki i powiedział o śmierci żony. Po śmierci matki dzieci trafiły pod opiekę rodziców ojca. Dziadkowie namawiali wnuki, aby te nigdy nie wspominały o wydarzeniach tamtego wieczoru. Dopiero 10 lat później syn Kaji i Ismo zrzucił z siebie ciążący mu sekret.
Po zeznaniach syna, policja szybko namierzyła Junnisa w jego domu w Kontula w Helsinkach, gdzie mieszkał ze swoją nową żoną, a następnie zabrali go na przesłuchanie, gdzie mężczyzna od razu przyznał się do zamordowania Kaiji.
Ząb
Isma opowiedział, że Kaija początkowo próbowała się utopić w wannie, a następnie on jej w tym pomógł. Trzymał jej głowę żony pod wodą, bił ją i kopał. Gdy była już martwa, zaciągnął jej zwłoki do jednego z pokoi, gdzie próbował uprawiać z nimi seks. Ostatecznie zgwałcił je przy użyciu jakiegoś przedmiotu. Wreszcie dobył dobył szczypiec i wyrwał żonie ząb. Chciał mieć pewność, że jego żona nie żyje.
Aby go skazać, potrzebowali jednak więcej dowodów i zeznań świadków. Jednym z nich był wspomniany już wcześniej Matti Haapanen. Jak się okazało, Matti nie może im pomóc ponieważ zmarł 4 lata wcześniej, podczas pożaru w swoim letniskowym domku w Kivinokka. Udało im się jednak nawiązać kontakt, z jego żoną, która opowiedziała im o dziwnym zachowaniu Ismo. Ismo po śmierci Mattiego opowiadał niepokojące historie o tym, jak rzekomo był na miejscu pożaru tamtego dnia. Szokujące było również to jak po śmierci swojej żony miał się głośno chwalić wśród znajomych: „Próbowali, cholera, coś na mnie znaleźć, ale nie mogli mi niczego udowodnić.” Isam często pojawiał się na cmentarzu, odwiedzał grób żony, ale nie wydawał się przygnębiony. Równie często odwiedzał też domy pogrzebowe i wspominał, że marzy, o tym by pracować w kostnicy.
Matti
Podczas kolejnych przesłuchań w sprawie śmierci Kaiji, mężczyzna przyznał się do zabójstwa przyjaciela i opisał szczegółowo, jak on i Matti upili się tamtej nocy w jego domku letniskowym. Doszło wtedy między nimi do sprzeczki, w wyniku której Junni uderzył przyjaciela w głowę wielką szklaną miską. Miska rozpadła się na kawałki, podobnie jak czaszka mężczyzny. Isma wyciągnął z jego ust protezę dentystyczną i wyrwał jeden z zębów, a następnie podpalił dom. Ząb przyjaciela umieścił w blaszanym pudełeczku, gdzie miał już jeden ząb należący do jego zmarłej żony. Pudełeczko to zawsze nosił ze sobą w kieszeni spodni. W trakcie śledztwa okazało się, że w okolicy było znacznie więcej ofiar, które zmarły w wyniku pożarów domów.
Zazdrość
Junni przyznał się do wszystkich swoich zabójstw, w tym do zamordowania Paula Sironena, którego spotkał w sklepie monopolowym. W trakcie śledztwa policja uświadomiła sobie, że Junni z jakiegoś powodu działał na jednym konkretnym obszarze. Kivinokka była miejscem, gdzie Isma spędził swoje dzieciństwo. Jego rodzice mieli tam kiedyś domek letniskowy, który wiele lat później ich syn chciał przejąć. Okazało się jednak, że dom ma innego właściciela i nie może go nabyć. Mężczyzna był strasznie rozgoryczony tym faktem i postanowił zemścić się na tych, którzy mieli coś, czego on nie mieć nie mógł.
Kolejna ofiara?
Podczas rozprawy w Sądzie Miejskim w Helsinkach Junni odwołał swoje zeznania i stwierdził, że mówił to co przesłuchujący go ludzie chcieli usłyszeć, ale sąd nie przyjął jego tłumaczeń. Junni uznany winnym zabójstwa swojej żony, Seppo Mantyniemi, Juha Vare, Matti Haapanena i Pauli Sironena, a także wielokrotnych podpaleń. W lutym 1992 roku usłyszał wyrok dożywocia. W 1995 roku, Isma zmarł w więzieniu. Według jednym źródeł popełnił on samobójstwo, według innych zaś, zmarł w wyniku choroby serca.
Pozostała jeszcze jedna nierozwiązana kwestia. Kiedy po aresztowaniu w 1991 roku, przeszukiwano dom Isma w Kontuli, znaleziono niewielki fragment protezy dentystycznej. Jego pochodzenia nigdy nie ustalono. Wiadomo, że proteza nie należała do samego Junni, jego nowej żony, nieżyjącej już żony Kaiji, rybaków, sąsiada Matiego ani Paula. Czy była zatem jeszcze jedna ofiara? Fragment protezy znajduje się w Centralnym Muzeum Kryminalnym Policji w Jokiniemi w Vantaa.
Autor, KaMa.