C.C.,W.W.,M.M.-Alfabetyczne Morderstwa dziewczynek sparaliżowały miasto. Czy sprawcą jest jedna osoba?
Alfabetyczne morderstwa to seria nierozwiązanych do dziś zabójstw dzieci, które miały miejsce w latach 1971–1973 w Rochester w stanie Nowy Jork. Małe dziewczynki jedna po drugiej obdarzały zaufaniem niewłaściwą osobę, a ich martwe ciała później znajdywano porzucone przy wiejskich drogach na obrzeżach Rochester. W sumie trzy młode dziewczyny zostały zgwałcone i brutalnie zamordowane, a ich zabójcy nigdy nie złapano.
Podobieństwa
Zdaniem detektywów, ofiary Alfabetycznego Mordercy łączyło kilka szczegółów.
- Imiona i nazwiska wszystkich trzech dziewczynek zaczynały się od tych samych liter: C.C., W.W., M.M.
- Były w podobnym wieku.
- Wszystkie pochodziły z biednych dzielnic.
- Każda z nich pochodziła katolickiej rodziny
- Wszystkie znaleziono w mieście, które pasowało do pierwszej litery ich imienia i nazwiska.
- Wszystkie trzy znaleziono na obszarach wiejskich.
Carmen Colon – znaleziona w Churchville
Pewnego chłodnego dnia w listopadzie 1971 r. zauważono małą dziewczynkę, nagą od pasa w dół, biegnącą autostradą I-490 W, w pobliżu wyjścia z Chili-Rygi. Szaleńczo wymachiwała rękami i błagała o pomoc przejeżdżających. Jeden z samochodów powoli wycofał się z ruchu, wysiadł z niego mężczyzna i złapał ją za ramię, wciągając ją do swojego samochodu.
Co ciekawe, kilka osób było świadkami tego przerażającego incydentu. Jednak pierwszy raport został sporządzony dopiero trzy dni później. Niestety, dla 10-letniej Carmen Colon, będzie już za późno. Jej ciało znaleziono dwa dni później, porzucone przy rzadko uczęszczanej drodze, w pobliżu wioski Churchville, około 20 minut na południowy zachód od Rochester.
Ciało
18 listopada 1971 r. dwóch młodych chłopców dokonało makabrycznego odkrycia w wąwozie obok I-490. Chłopcy jechali na rowerach i początkowo, to co zobaczyli, uznali za manekin. Gdy zbliżyli się do znaleziska okazało się, że jest to nagie ciało dziewczynki. Carmen.
Carmen została zgwałcona i uduszona; jej ciało było pokryte zadrapaniami. Kurtkę Carmen znaleziono w przepuście około 300 jardów od jej ciała, a kilka dni później, w pobliżu wyjścia na I-490, znaleziono jej spodnie. Sekcja zwłok wykazała, że zanim została uduszona, doznała złamania czaszki i jednego z kręgów oraz była brutalnie zgwałcona.
Muszę iść
Dziewczynka urodziła się w Puerto Rico, a następnie przeprowadziła się do biednej dzielnicy Bulls Head w Rochester. Miała żywy uśmiech i opisywano ją jako dobre dziecko, które mieszkało z dziadkami. Carmen była zastraszana w szkole ale potrafiła się obronić.
16 listopada 1971 r. Carmen pobiegła zrealizować receptę w drogerii na West Main Street. Po rozmowie z personelem apteki policja ustaliła, że dziewczynka ewidentnie się śpieszyła. Kiedy powiedziano jej, że zamówienie nie jest jeszcze gotowe, powiedziała właścicielowi sklepu: „Muszę iść. Muszę iść.”
Naoczny świadek poinformował później, że widzieli Carmen wsiadającą do samochodu, który wydawał się na nią czekać. Zaginięcie Carmen zgłoszono tego samego wieczora w Departamencie Policji w Rochester.
Miguel
Fakt, że nikt nie zatrzymał się, aby pomóc dziecku, gdy zbiegała z autostrady, oburzył opinię publiczną. Ustalono nagrodę w wysokości 6 000 USD za informacje na temat dziewczynki.
Pomimo nagrody i przesłuchania przez policję kilku podejrzanych, nikogo nie aresztowano. Jednym z pierwszych podejrzanych był wujek Carmen, Miguel Colon. Miguel szybko uciekł do rodzinnego Portoryko, gdzie później popełnił samobójstwo. Podczas incydentu postrzelił zarówno swoją żonę, jak i szwagra, którzy jednak przeżyli, potem oddał śmiertelny strzał w swoją głowę. Mimo że ucieczka i samobójstwo mężczyzny sugerowała, że Miguel był winny, okazało się, że zabójca uderzył ponownie.
Wanda Walkowicz – znaleziona w Webster
Mała rudowłosa, 11-letnia Wanda Walkowicz, została opisana jako chłopczyca i wulkan energii. Jej młodsza siostra, Rita DeCann, powiedziała, że Wanda wolała szarpać się z chłopcami z sąsiedztwa niż bawić się lalkami.
Dziewczynka mieszkała z młodszą siostrą Michelle i matką Joyce Walkowicz w domu przy Avenue D w Rochester. Ich ojciec zmarł jakiś czas wcześniej na zawał serca.
Zaginięcie
2 kwietnia 1973 r., około godziny 17.10, Wanda zniknęła ze wschodniej części Rochester. Poszła do sklepu, aby kupić artykuły spożywcze na prośbę swojej matki. Mijały godziny, a dziewczynka nie wracała do domu. O godzinie 20, zaniepokojona matka zgłosiła swoje obawy na policję.
Policja rozpoczęła natychmiastowe i intensywne poszukiwania Wandy. 50 policjantów przeszukało kilka mil kwadratowych wokół jej domu, delikatesów i obszarów wokół rzeki Genesee.
Świadkowie widzieli jak dziewczynka dźwiga ciężkie zakupy, a trzy koleżanki z klasy Wandy widziały, jak za dziewczynką wolno przemieszczał się brązowy samochód.
Ciało
Ciało Wandy zostało odkryte następnego dnia w Webster. W przeciwieństwie do Carmen, Wanda została znaleziona w pełni ubrana na zboczu wzgórza wzdłuż trasy 104, około 15 minut na północny wschód od Rochester. Pozycja jej ciała wskazywała, że prawdopodobnie została wyrzucona z jadącego pojazdu.
Sekcja zwłok wykazała, że Wanda została napadnięta seksualnie i uduszona od tyłu przy pomocy sznurka. Na jej ciele znaleziono ślady nasienia i włosów łonowych, a także kilka białych włosów kota. Rodzina Wandy nie posiadała zwierząt w tym kolorze. Policja wysnuła teorię, że Wanda wsiadła do samochodu człowieka, który użył jedzenia i kota, aby przekonać ją do siebie.
Jeden dziwny szczegół ujawniono podczas sekcji zwłok. Wanda zjadła krem na krótko przed morderstwem. Nie było to coś, co kupiła w sklepie, a matka Wandy powiedziała, że dziewczynka nie jadła żadnego posiłku z kremem tego dnia. Policja uważała, że zabójca nakarmił Wandę przed jej zamordowaniem.
Świadkowie
Ustanowiono nagrodę w wysokości 10 000 USD oraz otwarto anonimową infolinię. Policja rozdawała ulotki w okolicy, prosząc o informacje w sprawie. Wysiłki te doprowadziły do naocznego świadka, który powiedział, że widział Wandę stojącą obok dużego brązowego pojazdu i rozmawiającą z kierowcą. Inny zaś powiedział, że widział mężczyznę zmuszającego rudowłose dziecko aby wsiadło do samochodu między 17:30 a 18:00 w dniu zniknięcia Wandy.
Otrzymano wiele innych wskazówek. Dwie dziewczyny zgłosiły się i powiedziały policji, że mężczyzna próbował zwabić ich do Forda LTD lub podobnego. A pewna kobieta zadzwoniła i powiedziała, że widziała, jak ciało zostało porzucone. Żaden z tropów nie doprowadził jednak do aresztowania.
Michelle Maenza – znaleziona w Macedon
11-letnia Michelle Maenza była nieśmiałą, tęgą dziewczynką, która zaginęła wieczorem 26 listopada 1973 r. w Rochester.
Zgłoszono, że Michelle zaginęła po tym, jak nie wróciła ze szkoły do domu. Dochodzenie w sprawie jej zniknięcia ujawniło, że Michelle była ostatnio widziana przez koleżanki z klasy o 15:30, idąc samotnie na lokalny plac handlowy w pobliżu jej szkoły. Szła tam po torebkę, którą jej matka Carolyn zostawiła w sklepie wcześniej tego samego dnia. Wujek widział ją tego popołudnia i zaproponował, że ją podwiezie, ale odmówiła.
Świadek
Około dziesięć minut później świadek widział Michelle siedzącą po stronie pasażera beżowego pojazdu jadącego z dużą prędkością na Ackerman Street, po czym skręcił na Webster Avenue. Według świadka dziewczynka płakała.
Około 17:30, pewien kierowca zobaczył mężczyznę stojącego przy dużym beżowym lub jasnobrązowym pojeździe zaparkowanym obok Route 350 w mieście Walworth, około 25 minut na wschód od Rochester. Mężczyzna trzymał za rękę dziewczynkę, którą według świadka była Michelle. Kiedy kierowca zauważył, że samochód ma przebitą oponę, zatrzymał się, by pomóc. Mężczyzna wtedy szybkim ruchem pociągnął dziewczynkę i schował za swoimi plecami oraz starał się zasłonić tablicę rejestracyjną swojego samochodu. Świadek powiedział, że mężczyzna patrzył na niego z groźnym wyrazem twarzy, unosząc w jego stronę pięść. Kierowca nie narzucał się i odjechał.
Ciało
W pełni ubrane ciało Michelle zostanie znalezione 28 listopada 1973 r. Leżała twarzą do ziemi, w rowie przy wiejskiej drodze w Macedon, 15 mil od Rochester.
Sekcja zwłok ujawniła, że Michelle została zgwałcona, uduszona i miała rozległe urazy ciała. Na jej ciele znaleziono sierść kota. Próbki liści znalezione w zaciśniętej dłoni Michelle wskazały, że została zamordowana w miejscu, w którym znaleziono jej ciało. Udało się również odzyskać częściowy odcisk dłoni z szyi Michelle, a także ślady nasienia na jej ciele i bieliźnie.
Podobnie jak Wanda, Michelle została nakarmiona przed śmiercią. Analiza zawartości żołądka wykazała, że zjadła hamburgera na godzinę przed zamordowaniem. Dało to wiarygodność zeznaniu świadka, że Michelle była widziana z mężczyzną rasy kaukaskiej o ciemnych włosach na stoisku z hamburgerami w Penfield około 16:30.
To nie jest seryjny morderca
Robert Ressler, był jednym z członków Jednostki Nauk Behawioralnych FBI. Przypisuje mu się stworzenie określenia „seryjny zabójca” i znany jest jako jeden z pierwszych profilerów seryjnych zabójców.
Ressler nie zgodził się z teorią, że morderstwa Carmen, Wandy i Michelle są wynikiem działania jednej osoby.
Według niego, zabójca Carmen odzwierciedla wysoki poziom gniewu, a jej zabójstwo tej dziewczynki było bardziej brutalne niż pozostałych dwóch ofiar. Udowodnił również, że było kilka istotnych różnic między zabójstwem Carmen a śmiercią Wandy i Michelle.
Różnice
Carmen, w przeciwieństwie do pozostałych dziewcząt nie została nakarmiona przed śmiercią. Wanda i Michelle znaleziono kompletnie ubrane, a Carmen była częściowo rozebrana. Carmen została uduszona rękoma, podczas gdy Wanda i Michelle zostały uduszone najprawdopodobniej pasem lub liną.
Ressler uważał, że zabójca Carmen prawdopodobnie ją znał, miał około 25–30 lat, poziom inteligencji niski lub średni, najprawdopodobniej nadużywał alkoholu i miał wybuchowy temperament. Zabójca Wandy i Michelle był uważany za przeciętnie inteligentnego i mógł być wcześniej karany za mniejsze przestępstwa seksualne, takie jak podglądanie, nękanie lub ekshibicjonizm.
Ressler i jego zespół, odrzucili też teorię, że zabójca wybierał swoje ofiary na podstawie inicjałów, ponieważ uważali, że zabójca nie był zorganizowany w swoich poczynaniach.
Odwiedziny
Wszystkie dziewczynki zostały pochowane na tym samym cmentarzu w Rochester. Kiedy rodzina Wandy poszła odwiedzić jej grób, odkryli, że ktoś wyczyścił jej nagrobek i zostawił na nim świeże kwiaty. Mimo iż wizyty tajemniczej osoby miały miejsce przez niemal 15 lat, nie udało się jej zidentyfikować.
W sprawie pojawiło się 4 głównych podejrzanych: Joseph Naso, Kenneth Bianchi, Dennis Termini, Miguel Colón. Żadnego z nich nie udało się jednak połączyć ze sprawą ponad wszelką wątpliwość. W każdym przypadku pojawiały się fakty, które ostatecznie zaprzeczały ich zaangażowaniu w sprawę.
Następstwa
Morderstwo trzech małych dziewczynek zniszczyło poczucie komfortu i bezpieczeństwa w sennym miasteczku Rochester. W czasach, gdy rodzice czuli się bezpiecznie pozwalając swoim dzieciom samodzielnie wędrować po okolicy, a ich spokój zastąpił strach.
Policja stanowa, departament policji w Rochester oraz biura szeryfa hrabstwa Monroe i Wayne przechowują swoje akta dotyczące uprowadzeń i morderstw oraz regularnie się spotykają, aby omawiać nowe sprawy i szukając połączenia z tymi trzema sprawami.
Misja
Dla kilku śledczych rozwiązywanie sprawy Alfabetycznych Morderstw stało się swego rodzaju misją. Osoby przydzielone obecnie do sprawy spotykają się z byłymi detektywami w celu omówienia nowych podejrzanych, tropów i teorii.
Szeryf hrabstwa Wayne Richard Pisciotti, który przeszedł na emeryturę po 40 latach pracy, był jednym z pierwszych śledczych przydzielonych do sprawy zabójstwa Michelle. Mężczyzna sfotografował jej autopsję i zachował zdjęcia. „To jest coś, co nigdy mnie nie opuści.”
Mężczyzna nie potrafi się pogodzić z tym, że do tej pory nie ujęto mordercy dziewczynek.
„Te dzieci nigdy tak naprawdę nie spoczęły. A dopóki ta sprawa nie zostanie zamknięta, nie będą mogły spocząć w pokoju. ”
Do dnia dzisiejszego, sprawa pozostaje nierozwiązana.
Autor: Kasia Magierska.