Let’s travel together.

Angielska nastolatka znika bez śladu. Ciało pocięli i dodali do kebaba. Mohammed i Iyad uniewinnieni.

2

14 letnia dziewczynka, zniknęła z rodzinnego Blackpool, nadmorskiego miasteczka położonego w północno-zachodniej Anglii. Nastolatka była ostatnio widziana w centrum miasta; obszarze, w którym znajdowało się kilka lokali z jedzeniem na wynos i fast foodów. Policja badająca sprawę jej zniknięcia, uważa, że ​​dziewczyna została zamordowana w ciągu kilku godzin od momentu jej ostatniej obserwacji. Brytyjskie media nazwały tę sprawę „Body in Kebab”.

Charlene Elizabeth Caroline Downes urodziła się 25 marca 1989 r. w Coventry w Anglii. Dziewczynka mieszkała na Buchanan Street w Blackpool z rodzicami – Karen Downes i Robertem Downesem, byłym żołnierzem – a także z bratem i dwiema siostrami. Rodzina przeniosła się do Blackpool z West Midlands w 1999 roku. Charlene uczęszczała do szkoły St George’s w Blackpool, ale od jakiegoś czasu była w niej nieobecna. Mimo, iż dziewczynka opisywana była jako „dobra i radosna”, coś sprawiło, że została wyrzucona ze swojej szkoły. Wtedy też, zaczęła się coraz częściej pojawiać w okolicach Central Promenade w Blackpool, prowadząc nieco „chaotyczny” styl życia.

Według policyjnego raportu, Downes była jedną z 60 dziewcząt w Blackpool, które począwszy od 11 roku życia były nakłanianie przez dorosłych mężczyzn do wykonywania czynności seksualnych. W zamian za seks dziewczęta otrzymywały jedzenie, papierosy i alkohol od pracowników barów szybkiej obsługi.

Ostatnie spotkanie

Matka Charlene, Karen Downes, ostatnio rozmawiała ze swoją córką wczesnym wieczorem 1 listopada 2003 r. w centrum miasta Blackpool. Charlene miała wtedy na sobie czarne dżinsy ze złotym wzorem na nogawce, czarny sweter z biało-srebrnym wzorem i czarne buty. Policja twierdzi, że mogła też mieć na sobie biały sweter lub top z kapturem.
Karen była wtedy na Church Street i rozdawała ulotki z indyjskiej restauracji, kiedy to około 18:45 zobaczyła Charlene w towarzystwie swojej siostry Rebecci. Dziewczyny podeszły do matki i przez chwilkę porozmawiały. Rebecca powiedziała matce, że ​​jedzie do domu, a Charlene oznajmiła, że ​​zamierza spotkać się z koleżankami. Zadzwoniła do nich z pobliskiej budki telefonicznej i czekała z matką, aż koleżanki się tam pojawią. Karen patrzyła, jak dziewczyny oddalają się w stronę Winter Gardens, nie wiedząc, że jest to ostatni raz, kiedy widzi swoją córkę.

Tajemnicza blondynka

Przyjaciółki spędziły ze sobą niewiele czasu, a Charlene następnie spotkała inną koleżankę, z którą około 21:30 odwiedziła Bar Carousel na North Pier. Według koleżanki, ona i Charlene opuściły Bar Carousel i wróciły do ​​centrum miasta około godziny 22:00. Dziewczyna ostatni raz widziała Charlene około godziny 23:00 w pobliżu Talbot Road / Abingdon Street.

Istnieje również nagranie z monitoringu, na którym widać dziewczynę przypominającą wyglądem Charlene, która o godzinie 21:00 zbliża się do skrzyżowania ulic Dickson Road i Talbot Road (głównej arterii prowadzącej z North Pier do centrum miasta). Dziewczyna znajduje się w towarzystwie niezidentyfikowanej kobiety w wieku około trzydziestu lat, ubranej w płaszcz, z włosami farbowanymi na blond. Kim był owa kobieta, niestety nie udał się nigdy ustalić.

Proces

Zaginięcie Charlene zgłoszono na policję 3 listopada 2003 roku, a tydzień później policja wystosowała apel do społeczeństwa z prośbą o jakiekolwiek informacje dotyczące zaginionej nastolatki. 23 listopada policja podzieliła się przypuszczeniami, że dziewczynka może przebywać w Oldham lub Denton, Greater Manchester lub w Wolverhampton w West Midlands.

Marzec 2006 roku. Działania policji dotyczące sprawy zniknięcia nastolatki przybierają formę śledztwa w sprawie morderstwa. Od tamtej pory doszło do kilku aresztowań oraz przesłuchań 3000 świadków. W maju 2008 roku, przed sądem stanęło dwóch mężczyzn, z których jeden usłyszał zarzut zabójstwa, a drugi pomocy w pozbyciu się ciała.

Lyad i Mohammed

Prokuratura starała się udowodnić winę, Iyadowi Albattikhi, 29-letniemu mężczyźnie pochodzącemu z Jordanii. Mężczyzna był właścicielem fast-food „Funny Boyz” w Blackpool. Drugi oskarżony to Mohammed Reveshi, 50-letni Irańczyk partner biznesowy Albattikhi. Według prokuratury Albattikhi dopuszczał się również napaści seksualnych w stosunku do nastolatki. Prokuratura zarzuciła, że ​​mężczyźni omawiali pozbycie się jej ciała poprzez umieszczenie go w kebabach sprzedawanych w fast foodach.

Mimo, iż dziewczynka  była często widywana w barze i jego okolicach, Albattikhi twierdził, że nie zna Charlene. Kluczowym dowodem w sprawie miały być nagrania z monitoringu, które miały dowieść, że mężczyźni poćwiartowali ciało Charlene i dodawali jego fragmenty do kebabów. Istniały również nagrana rozmów Iyada z innym pracownikiem, gdzie przyznaje się do zbrodni, poćwiartowania dziewczynki oraz dodania jej mięsa do potraw.

W jednym z nagrań Lyad powiedział: „Zabiłem ją, zabiłem dziewczynę… Byłem po prostu zły”. Jego wspólnik powiedział: „Nic z niej nie zostało. Była tutaj, umarła, naprawdę nic już nie ma”.

Świadek

40-letni Cassidy, który prowadził salon gier w mieście, zeznał przed sądem, że Albattikhi wybrał się z nim na kajaki i wtedy miał opowiedzieć co się wydarzyło 1 listopada 2003 roku. Albattikhi był zdenerwowany i ze łzami w oczach opowiedział o zabiciu Charlene: „Płakał” powiedział Cassidy. „Powiedział, że było dużo krwi. Mówił przez łzy. Powiedział mi, że została uduszona.”

 

Ostatecznie, właściciel i wspólnik zostali jednak wypuszczeni na wolność, ponieważ uznano słabej jakości naganie za niewystarczający dowód, by uznać ich winę. Mężczyznom wypłacono ponadto odszkodowanie w wysokości 250 000 funtów. W 2011 roku Albattikhi został skazany za napaść i pobicie 18-letniej dziewczyny.

Child grooming

Proces zwrócił uwagę opinii publicznej na zjawisko child grooming w Blackpool. Według raportu policyjnego, pracownicy 11 sklepów z jedzeniem na wynos w centrum miasta starali się zdobyć zaufanie dziesiątek białych dziewcząt w wieku 13–15 lat, dając im papierosy, jedzenie i alkohol, a następnie nakłaniając do czynności seksualnych. Mick Gradwell, były detektyw z Lancashire Constabulary, powiedział, że dochodzenie policyjne w sprawie child grooming w Blackpool, Blackburn i Burnley zostało bardzo „utrudnione przez poprawność polityczną ”, ponieważ dziewczyny były białe, a ich oprawcy nie.

Kontrowersje

W czerwcu 2007 roku, pierwotny artykuł dotyczący sprawy Charlene Downes na Wikipedii został usunięty. Według jednego z dziennikarzy, może to wskazywać na stronniczość redakcyjną dotyczącą morderstw białych ludzi, które, jak napisał: są mniej relacjonowane w mediach niż podobne zabójstwa ofiar czarnoskórych i mniejszości etnicznych.

Zaginięcie Charlene stało się tematem programu BBC One Panorama – „The Girl Who Vanished”(10 listopada 2014 r.), a w grudniu 2014 r. BBC Crimewatch stworzyło rekonstrukcję ostatniej obserwacji Charlene, a policja zaoferowała 100 000 funtów nagrody za informacje prowadzące do skazania zabójcy (-ów) dziewczyny.

Samosąd?

W kwietniu 2008 roku Karen Downes dźgnęła swojego męża podczas kłótni. Rany były drobne i mężczyzna odmówił wniesienia oskarżenia, mówiąc, że jego żona oszalała ze zmartwienia i frustracji. W marcu 2009 r. siostra Charlene, Emma, ​​została posądzona o napaść na brata mężczyzny, który został oskarżony o zabójstwo Charlene. Została skazana na prace społeczne. W 2012 roku młodszy brat Charlene przyznał się w sądzie do pobicia mężczyzny, który został oskarżony o pomoc w pozbyciu się jej ciała. Otrzymał grzywnę i wyrok w zawieszeniu.

Sekrety rodziny

W mediach pojawiły się również doniesienia, o tym, że dziewczynka była ofiarą nie tylko obcych zdeprawowanych mężczyzn, ale również własnego ojca i jego przyjaciół. Z raportów policyjnych wynika bowiem, że ​​„istnieją udokumentowane incydenty podczas, których Robert Downes i jego współpracownicy (a zarazem przyjaciele) są odpowiedzialni za fizyczne, psychiczne i seksualne wykorzystywanie dzieci Roberta. Robert Downes przyznał, że wiedział, że jego córka spotykała się z mężczyznami i otrzymywała od nich pieniądze”, ale zaznacza, że nie wiedział w jaki sposób je zarobiła. W tych samych raportach czytamy, że Karen przyznała, że jej córka zawsze od nich „dostawała pieniądze, kiedy tylko ich potrzebowała”.

Tata i jego koledzy

Mówi się również, że Robert Downes nie chronił swoich dzieci przed niebezpieczeństwami otaczającego ich świata, a co więcej, sprowadzał te niebezpieczeństwa do domu. Bywały dni, że w ich domu przebywało szesnastu mężczyzn karanych wcześniej za gwałt, napaść i przemoc. Jeden z „przyjaciół” rodziny,  Adam West stwierdził, że pan Downes lubił „patrzeć, jak jego córki uprawiają seks” z innymi mężczyznami. Czasami w tych aktach miały brać udział dwie przyjaciółki jego córki. Koleżanki Charlene, Laura Burnett i Rachel Welsh twierdzą, że pan Downes „gwałcił” Charlene. Z relacji innej koleżanki, w domu Downesów, gościł pewien ped*fil, z którym 10-letnia wówczas Charlene uprawiała seks.
Opieka społeczna kilkukrotnie interweniowała w domu rodziny Downes. W jednym z ich raportów można przeczytać, jak Charlene twierdziła, że ​​matka i ojciec ją biją.

Hazard

Dziewczynka regularnie odwiedzała przychodnie lekarskie skarżąc się na różne dolegliwości oraz kontuzje związane z przemocą domową. Charlene uzależniła się od hazardu, lubiła grać na automatach, a jej matka wspomina mężczyznę, który okazjonalnie dawał jej „pieniądze na salon gier”. Z czasem, potrzebując coraz więcej pieniędzy na zaspokojenie swojego nałogu, zmuszała się do seksu z dorosłymi mężczyznami. Wiadomo o 10 przypadkach, kiedy Charlene wykonywała czynności seksualne w centrum miasta, w zaułku koło barów szybkiej obsługi.

Ucieczka

Władze kiedyś próbowały nawet w ich sprawie interweniować i wydano nakaz stałego monitorowania rodziny, jednak zanim to się stało, Robert Downes zabrał swoją rodzinę z Coventry do Blackpool. Po przeprowadzce, rodzina od razu została umieszczona na liście „zagrożonych”, które trzeba mieć na oku. Policja zainteresowała się nimi tuż po tym, jak wyszło na jaw, że trzyletnia Emma Downes (siostra Charlene) jechała sama samochodem ze skazanym gwałcicielem i ped*filem, którego opisano jako stałego gościa w domu Downes.

Zawsze wracały

Świadkowie twierdzą również, że matka i ojciec byli czasami świadkami wykorzystywania ich córki Emmy, ale nie podjęli żadnych działań. Pewnego razu wszystkie trzy dziewczynki powiedziały służbom społecznym, że nie chcą wracać do domu z powodu ojca.  Robert miał się upijać i miewać wtedy napady wściekłości, które wyładowywał na dzieciach. Dzieci Downes były wielokrotnie zabierane spod opieki rodziców, ale z jakiegoś powodu zawsze do nich wracały.

Teorie

Istnieją cztery główne teorie dotyczące tego co się stało z Charlene:

  •  Zagroziła komuś, że ​​pójdzie na policję i ujawni czyjąś tajemnicę lub opowie o sytuacji, której był świadkiem. Mogło to dotyczyć np. narkotyków czy ped*filii. Osoba, której zagroziła, w przypływie paniki uderzyła ją i zabiła, a następnie pozbyła się jej ciała.
  • Charlene zaszła w ciążę i nie chciała, aby jej dziecko musiało cierpieć w taki sam sposób, jak ona. Uciekła do Brighton i „bała się” powrotu do domu. Jej siostra powiedziała, że pewnego razu, już po zaginięciu otrzymała smsy od Charlene. Nie wiadomo czy to prawda.
  • Trzecia teoria głosi, że Charlene kogoś tak bardzo się bała, że poszła na policję z prośbą o pomoc. Została objęta ochroną świadków i przewieziona w jakieś bezpieczne miejsce. Mówi się, że w Blackpool działa dobrze znany muzułmański krąg ped*filów.
  • Czwarta i ostatnia teoria głosi, że Charlene, która byłą jedną z lepiej znanych dziewcząt na tzw. azjatyckiej scenie seksu w Blackpool, została sprzedana za granicę przez innego lokalnego właściciela kiosku z potrawami na wynos, Chico. Zostało to zgłoszone na policję, chociaż na podstawie otrzymanych dokumentów nie jest jasne, czy podjęto w tej sprawie dalsze działania

W dniu 1 sierpnia 2017 r. policja aresztowała 51-letniego mężczyznę z Preston, który mieszkał w Blackpool w czasie zaginięcia Charlene, podejrzany o jej zamordowanie. Został zwolniony dwa dni później.

Ciało Charlene nigdy nie została odnalezione, a sprawa jej zniknięcia pozostaje otwarta.

This slideshow requires JavaScript.

Autor: KaMa.

2 Komentarze
  1. XXX mówi

    Z jego powodu słowo pedofil jest censurowane?

    1. Dorota Biel mówi

      Zasady reklamodawców

Odpowiedz na 1 |
Anuluj odpowiedź

Twoj adres e-mail nie bedzie opublikowany.