Let’s travel together.

5-latka umiera w worku na śmieci. Obciążające zeznania córki i tajemnica rodziny Suleski.

0

Alexandrię ostatni raz widziano 26 października 1989 r. około godziny 14.20. Dziewczynka bawiła się wtedy koło domu ojca w Duvall Mobile Home Park na Wilson Road, w Radcliff (Kentucky). Władze początkowo podejrzewały, że pięciolatka została uprowadzona lub samodzielnie oddaliła się od domu i wpadła do zapadliny, jakich w okolicy było wiele.

Rodzina stara i nowa

Yong i Thomas Suleski mieli dwie córki: Alexandrię i Dawn. Dziewczynki po rozwodzie rodziców zostały z matką, a ich ojciec miał prawo do nadzorowanych wizyt, ze względu na akty przemocy, do których dochodziło kiedy dziewczynki odwiedzały dom Thomasa. Głównym problemem był jego związek z Roxanne, jego nową żoną. Roxanne mieszkała z Thomasem i swoją dwunastoletnią córką Nyssą w Radcliff, w Kentucky. Nowa żona Thomasa była agresywna w stosunku do jego córek i warunkiem widzeń ojca z dziewczynkami był zakaz ich kontaktu z macochą.

Wycieczka, której nie było

W sierpniu 1989 roku, mężczyzna zabrał swoje córki z domu byłej żony; ustalili wtedy, że dziewczynki pojadą z nim na wycieczkę. Okazało się jednak, że nie dość, że nie było żadnego wyjazdu to były zmuszone pozostawać pod opieką agresywnej Roxanne. Thomas nie zwrócił córek matce tak jak się umawiali, a Alexa(5 lat) i Dawn(9lat) zamieszkały z nim i jego nową rodziną w Kentucky.

Zaginięcie

Pod koniec października 1989 roku, ojciec i macocha zgłosili na policję zaginięcie Alexandrii. Dziewczynka miała ostatni raz być widziana przez macochę, gdy bawiła się koło domu. Jej ojciec był w tedy w pracy. Policja rozpoczęła intensywne poszukiwania, ale nie przyniosły one żadnego efektu. Kilka miesięcy później, w kwietniu 1990 roku, Thomas i Roxanne zostali aresztowani pod zarzutem uprowadzenia oraz złamania warunków dotyczących spotkań z dziećmi Thomasa. Ostatecznie zarzuty te zostały wycofane ze względu na brak dowodów.

Wyznanie po latach

Lata mijały, a po dziewczynce nie było śladu. Dopiero 4 lata później, na jaw wyszły przerażające szczegóły związane z zaginięciem Alexandrii… 16-letnia wówczas Nyssa przerwała milczenie wyznając szokujące fakty na temat swojej matki.

Nyssa zeznała, że ​​jej przyrodnia siostra Alexandria była regularnie maltretowana przez Roxanne przed jej zniknięciem w 1989 roku. Alexandria miała problem z moczeniem nocnym, co bardzo denerwowało Roxanne. Pewnego razu, w odpowiedzi na jeden z wypadków dziecka, Roxanne dotkliwie pobiła Alexandrię pasem, zmusiła ją do stania w kącie w bieliźnie przez całą noc, bez przerwy oraz jedzenia. Oprócz tego zmuszała Nyssę i Dawn do bicia siostry pasem. Następnie wymusiła na 5-latce zjedzenie dużej ilości papryczek jalapeno.

W worku

16-latka opowiedziała również policji, że ​​dzień przed zaginięciem, Aleksandrii zdarzyło się zwymiotować na podłogę w łazience, za co Roxanne zmusiła dziewczynkę do siedzenia w plastikowym worku na śmieci umieszczonym w pudełku przez cały dzień. Dziewczynka nie mogła opuścić pudełka, a gdy nie wytrzymała i załatwiła swoje potrzeby fizjologiczne do worka Roxanne zdegustowana brzydkim zapachem, nałożyła na dziewczynkę drugi worek i szczelnie go zawiązała. Nyssa słyszała wtedy odgłosy sapania dochodzące z tego worka.

Papierowa trumna

Alexandria pozostawała w torbie przez cały dzień, podczas gdy jej siostry były w szkole. Kiedy Nyssa wróciła ze szkoły, ale zanim Dawn wróciła do domu, Roxanne powiedziała jej, że ​​Alexandria nie oddycha. Kobieta zadzwoniła do męża, a ten szybko przyjechał do domu. Para nie zgłosiła jednak nigdzie wypadku; zamiast tego umieścili ciało dziecka w pudełku, zakopali je w lesie w Otter Creek Park w hrabstwie Meade w stanie Kentucky i powiedzieli wszystkim, że Aleksandria zniknęła podczas zabawy koło domu. Zmusili Nyssę aby potwierdzała ich historię.

Na proch

Nyssa nie powiedziała nikomu prawdy o śmierci swojej przyrodniej siostry, dopóki nie skończyła szesnastu lat. Najpierw powiedziała o tym Dawn, a potem swojemu biologicznemu ojcu, który powiadomił o tym władze. Nyssa uzbrojona w dyktafon rozmawiała również ze swoim ojczymem Thomasem o śmierci Aleksandrii; podczas rozmowy przyznał, że dwa lata później wrócił do miejsca, w którym pochował Aleksandrię, odkopał jej zwłoki, zmiażdżył jej kości na proszek i rozsypał poza granicami stanu.

Dożywocie

W tym samym roku Thomas i Roxanne zostali oskarżeni o składanie fałszywych zeznań na temat zniknięcia Aleksandrii, o maltretowanie, porwanie i morderstwo dziecka. Thomas i Roxanne utrzymywali swoją niewinność, ale zostali uznani winnymi wszystkim stawianym im zarzutom i w 1994 roku skazani na dożywocie, z możliwością ubiegania się o zwolnienie warunkowe po 25 latach.

Zwolnienie

Kiedy w 2018 roku, Roxanne Suleskis wystąpiła o zwolnienie warunkowe, Nyssa Corbin wyraziła swoje obawy o życie swoje i swojej rodziny po wyjściu matki na wolność. „To moje świadectwo doprowadziło ją do więzienia, do którego powinna była trafić. Przez całe moje dzieciństwo mówiła, jak bardzo ważna jest dla niej zemsta oraz, że zemści się na tych, którzy jej wyrządzili krzywdę” – powiedziała Corbin.„Nie wątpię, że gdyby wyszła na wolność, dopadła by mnie, moje siostry, nasze rodziny lub nasze dzieci. Nie darzy nikogo współczuciem, nie ma jej nawet w stosunku do dzieci”.

Roxanne zrezygnowała jednak z przesłuchania w sprawie zwolnienia warunkowego i zgodziła się odbyć cały wyrok dożywocia w więzieniu. Thomas stanął przed komisją, przyznając się, że był wtedy „głupi” i „słaby”, ale dodał również, że nie odegrał żadnej roli w śmierci córki, a jedynie pomógł Roxanne ukryć ciało. Odmówiono mu zwolnienia warunkowego, a o kolejne może się starać w 2028 r.

Co dalej?

W październiku 2001 roku, Thomas i Roxanne się rozwiedli. Aleksandrii nigdy nie odnaleziono, w związku z czym, nadal figuruje na liście osób zaginionych. Przyrodnia siostra dziewczynki, Nyssa Corbin napisała książkę, w której opisuje swoje życie z matką zabójczynią oraz historię śmierci Alexandrii. Książka nosi tytuł Dark Secret: The Complete Story: The True Account of What Happened to Little Alex Suleski. 

This slideshow requires JavaScript.

Autor: Kasia Magierska.

Zostaw odpowiedź

Twoj adres e-mail nie bedzie opublikowany.